Adil mi? Adaleti neyle ölçersin sen ey Yargıç? Kim seni kırbaçladı ki, kırbaçlanmanın ne olduğunu bilesin? Nasıl oluyor da toprak altında geçireceğim yılları gün ışığında geçirecekmişim gibi parmaklarınla sayabiliyorsun. Sen hiç zindana atıldın mı? Ömrümün kaç baharını benden aldığını biliyor musun? Hiçbir şey bilmiyorsun sen, adil bir insan değilsin sen, çünkü ancak darbe yiyen bilir onun ne olduğunu, darbeyi vuran değil, sadece acı çeken bilir acının ne olduğunu. Kibrin yalnızca suçluları cezalandırmayı biliyor, oysa sensin en büyük suçlu, çünkü ben öfkeliyken aldım insanların canını, tutkumun esiriyken işledim cinayet, oysa sen soğukkanlılıkla alıyorsun hayatımı benden, ellerinin tartmadığı, dehşetini hiç bilmediğin bir ölçüye dayanarak. Adaletin basamaklarından in aşağıya ey Yargıç, yaşayan insanların hayatını bitirme sözlerindeki ölümle!
Sayfa 39Kitabı okudu
"Seninle konuşuyorum, çocuk ve sen bundan habersizsin. Çevreni saran karanlığın içinde, var olduğunu bile bilmiyorsun; seni içimden söküp atabilirim, sen ne olduğunu bilemezsin. Sana bir kötülük mü yaptım, iyilik mi, bilmen olası değil."
Adil mi? Adaleti neyle ölçersin sen ey Yargıç? Kim seni kırbaçladı ki, kırbaçlanmanın ne olduğunu bilesin? Nasıl oluyor da toprak altında geçireceğim yılları gün ışığında geçirecekmişim gibi parmaklarınla sayabiliyorsun. Sen hiç zindana atıldın mı? Ömrümün kaç baharını benden aldığını biliyor musun? Hiçbir şey bilmiyorsun sen, adil bir insan değilsin sen, çünkü ancak darbe yiyen bilir onun ne olduğunu, darbeyi vuran değil, sadece acı çeken bilir acının ne olduğunu. Kibrin yalnızca suçluları cezalandırmayı biliyor, oysa sensin en büyük suçlu, çünkü ben öfkeliyken aldım insanların canını, tutkumun esiriyken işledim cinayet, oysa sen soğukkanlılıkla alıyorsun hayatımı benden, ellerinin tartmadığı, dehşetini hiç bilmediğin bir ölçüye dayanarak. Adaletin basamaklarından in aşağıya ey Yargıç, yaşayan insanların hayatını bitirme sözlerindeki ölümle!
Sayfa 39Kitabı okudu
Sen yaşamak için gelmedin bu dünyaya. Aslında doğduğun gün öldün sen ve öldüğün gün doğacaksın. Ama bilmiyorsun... Çünkü ben bilmeni istemiyorum. Unutturuyorum sana. Unuttukların benim unutturduklarımdır. Benim yolumda gidersen ve dinlersen beni dünya senin olur, beni terk edersen ve işitmezsen beni dünya kıymetsiz kalır gözünde. Ama ben sana dünyalık olanı sevimli gösteririm. Şimdi düşün kendi kendine dünyayı ne kadar çok seviyorsun değil mi? Ne kadar çok sevdiriyorum dünyayı sana?
Sayfa 245Kitabı okudu
Susma
ömrümün seninle geçen kısmını bir bütün olarak ele alıp baktığım zaman gerçekten de ben bu muymuşum diyorum. eğer kendi içimi kendim olduğum için bilmesem sanıyorum ben de kendimden uzaklaşmak isterdim. allah şahit içimden geçenlere ve senli hayallerime. ben hiç bir zaman ne seni ne de kendimi oyalamadım, seninle gönül eğlendirmedim... allahtan