"İSİMSİZ KADINLAR 2."
NOT: lütfen kopyalamayınız telif hakkı içerir!
Size yıllar önce tanıdığım ama hikâyesini henüz yeni öğrendiğim bir kadından bahsedeceğim. Bu kadınla bir mezarlıkta tanışmıştım. Ağlıyordu. Bir yakınını kaybetmişti sanırım. Yanına gittim ve baş sağlığı diledim. Yüzüme baktı, gülümsedi. Çok ama çok güzel gözleri vardı. İnsan gözlerine bakınca
Tercüman Recep
Her şey, bir iş görüşmesinde bana sorulan, "İngilizce biliyor musunuz?" sorusuna verdiğim "Evet" cevabı ile başladı. Bu sayede bir otelde güvenlik görevlisi olarak işe başladım. Garip olan ise benim İngilizce bilmiyor oluşumdu. Hem güvenlik görevlisine İngilizce niye lazım olsun ki?
Ortaokul ve lisede altı yıl boyunca
Şu "Ya Rab" diye feryad edişlerim, ağlayışlarım sevgilinin kulaklarına erişebilecek mi?
Bir bilseydim.
Ya Rab! Şu coşkunluğum nedir, yüzüme gerilen perde nedir?
Çünkü benim için her şey sensin.
Bana bir de sensin, bin de sensin.
Ya Rab, balçıktan yapılmış beden evi nerede? Can evi, gönül evi nerede?
Ey Allah'ım benim ailem nerede? Soyum sopum nerede? diye feryadlar içinde kalmışım şu kirli dünyada.
Ey gönül, sen asıl kendi şehrinden sürülmüşsün! Sen burada gurbettesin.
Ya Rab, kara yüzlü dünya gecesi, benim gün yüzüme eş olamaz.
Benim ilkbaharımın arkasından, taş yürekli sonbahar gelmez.
Ey hislere, hakikatlere perde olan dudaklarım! Artık susma vaktidir.
Every day more than the day before Aryaツ
Tüm zaman boyunca sessizce seni yazmak ara vermeden , uzun uzun kitap okumak seninle, konuşmak zorunda olmamak, rahatsız edilmeden seni düşünmek, seninle sıcak bi çay içmek, rahat bi uyku çekmek seninle, güneşten çok önce uyanmak seninle, bir yudum kahve içip kokusunu içimize çekmek, sessizliği birlikte dinlemek, gecenin tadını çıkarmak, açıklama
Bugün aracı bir kurumla anneme mısır ve sebze meyve çeşitlerinden gönderdim..
Şu mısırlara ne kadar çok sevinmiş resmini attı.
Ah anneciğim ah! senin bu kadar sevineceğini bilseydim kamyonu dökerdim evin önüne..
Dünyanın en geri zekalı adamıyım ben,
iş güç şu bu derken o kadar çok şeyi pas geçiyoruz ki..
Savaşmaktan-Korkma!!
Yeni yola çıkmaktan korkmayın.
Yeni insanlarla tanışmaktan ,keşfetmekten okumaktan ,izlemekten ,sevmekten korkmayın.
Özgürlüğün adını bilin, bunun için savaşın.
Kapanan kapıların daha güzel odalara açılacağını bilin.
Hayat sandığınız kadar zor değil ,çok daha zor.
Tek sihrin sabretmek olduğunu unutmayın.
Ama savaşmaya değer.!!
Şuanki konumumda olacağımı bilseydim daha önceden başlardım bu yola.
Keşfetmeye ve kendimi aramaya.Eninde sonunda saklandığın o perde arkasından çıkmış olucaksın.
Önünde kocaman bir dünya….
Kendine armağan et.
Yeni yola çıkmaktan korkmayın.
Yeni başlangıçlar sandığınızdan iyidir.✨
"Yokuşların sonunda yok oluşlar varmış,
bilseydim nefes nefese koşmazdım..."
Ya sen bu ülkede doğmasaydın, ya ben aşkı herkes gibi bilseydim?
Şükrü Erbaş
Ders Verme Sırası
Hayatımın en mutsuz anıymış, bilmiyordum. Bilseydim bu mutsuzluğa bir şekilde engel olabilir, hatta onların şu an yaşıyor olmaları için kendi mutluluğumdan tamamıyla vazgeçebilirdim.
Çocuk Esirgeme Kurumu’nda geçirdiğim 16. yıldı. 2 yıl sonra 18’ime basacaktım ve hemen hemen bütün çocukluğumu geçirdiğim bu yere veda etmek zorunda kalacaktım.
yokuşların sonunda ,
" yok oluşlar "
olduğunu bilseydim ,
nefes nefese ,
koşmazdım . .
KELEBEK İLE PAPATYANIN HİKAYESİ
Günlerden bir gün, evrenin bir noktasında, küçük bir tırtıl gözlerini
hayata açmış. Doğal içgüdüleri ile hemen beslenmeye başlamış.
Ne bulursa yemiş. Bir süre sonra, yeterince büyüdüğünde,
kendine güvenli bir yer bulup, bir koza örmeye başlamış.
Bu kozanın içinde geçirdiği uzunca bir sürenin sonunda da,
rengarenk kanatlı bir kelebek olup