" Her baba, aslında bir imadir oğluna.
Mevsimler, yıllar ve hayat,
Ah, böyle böyle geldim huzura,
Çiğnedim babamın sancı sırtını,
Gittim raylarda unutulan hikayelerin kahrına.
Ben o dişi taşların oyuklarında duaydım artık..
Alışır, alışır diye düşünürken,
Merak oldum ona.
...
Anneler erken,
Ölümlerine yakın sevilir,
Sonu uçurum olan bir yoldayım.
Ne geriye dönecek mecalim var,
Ne de ileriye gidecek cesaretim.
Çakılıp kalmışım orta yerinde;
Aşık Veysel'in uzun, ince dediği bu yolun...
Sağımda solumda insanlar koşuyor uçuruma doğru!
Her biri yazılmamış bir romanın kahramanı.
Ben ise sonsuz evreni düşünüyorum,
Bir de sonu uçurum olan bu yolu...
Dağılıyor
NOT : Şiirlerin yoğunluğu ve etkisi sizleri büyüleyebilir , hipnoz edebilir, çarpabilir.
Koca bir Halk ozanı Aşık Veysel... Ona dair bu kadar kapsamlı bir kitap okumamıştım. Kulaktan dolma bilgilere sahiptim ancak görüyorum ki harika bir kişiliği biraz tanımakta gecikmişim...
Hayat hikayesini kısa tutmuş olması kitapta noksan diyebileceğim tek özellikti. Yaşadığı onca ızdırabı kısa tutmasına rağmen etkileyici bir yaşam geçirmiş yazarımız... Belki birçoğumuz başımıza gelen olaylara isyan ediyoruz ancak ne hayatlar var...
Gelelim şiirlerine :)
Okudukça insana keyif veren bir ahengi var. Kısık sesle okuyorum aynı tat , yüksek sesle okuyorum aynı tat. Bahsettiği konular o kadar çok ki, sınırlandırılması beklenemez. Her şiirinin sonunda Veysel ile ilgili dörtlükler var ve okurken şiirin sonuna gelip gelmediğinizi anlamak için Veysel yazan dörtlüğe bakabilirsiniz :)
Vefasızlığın, kalleşliğin, vatanın , milletin , dostluğun ve daha birçok değerlerin anlamını veya kıymetini birkez daha görmek için harika bir eser... Tavsiye ederim. Keyifli okumalar.