Bir veba busesiymiş giderken bıraktığın... Kim bilir bende hangi yaralarını öptün bana ait sandığın? Bu ayrılık ne iyileştirdi ne öldürdü... Beni ağlattı, seni güldürdü. Şimdi benim anı diye sakladıklarım, senin çoktan unuttukların... Bak, sabah olsa bile içim hâlâ gece. Bilmiyorum bu acı kaçıncı. Senin olmadan sana solmak yok mu? İşte o çok acı.