Instagram, Facebook, Twitter vbs.
Kupkuru bir fotoğraf koleksiyonerliği derdine düşmüş insanların, gördükleri bir deneyimi yaşayıp içselleştirmek yerine, o deneyimi dondurup içeriksizleştirme takıntılarını ben de oldum olası anlamsız bulurdum zaten.
Sayfa 99 - Destek Yayınları
“Gerçekten sevince insan, yanındayken de özlüyorsun zaten. Evet, sevdiğin insan yanındayken bile özlersin. Ama giderse, o özlemek değil, eksik kalmaktır. Bir gün sen gidersen, özlemem. Eksik kalırım."
Eşyayı geçtim biz sevdiğimiz kişiye bile sahip olmak istiyoruz. Bir bebeği sahip olmaya programlarsan yaşamanın başka
türlüsünü bilmediği için birini sevdiğinde de ona bir eşya gibi
bakmaya başlar.
Kendini bilen Rabb'ini bilir...
Aslında O hep var da biz onu ancak en yalnız halimizle görebiliyoruz. Ancak aciz hissettiğimizde hatırlıyoruz. Bu sefer de güçleniyorsun. Çünkü öyle bir şey var ki yanında, öyle bir güç var ki... Biraz hüzünlensen, biraz dertlensen tutuyor elinden.
"Herkes bir gün gider, korkma ben buradayım," diyor.
"Herkes küser, korkma ben buradayım," diyor.
"Herkes unutur, korkma ben buradayım," diyor.
Sayfa 14
Sayfa 14Kitabı okudu
Sizce de bu işte tuhaflık yok mu? Ne kadar hızlı yaşarsak o kadar geç kaldığımız belli değil mi artık? Günün sonunda bir zafer ipi olmamasına rağmen hangi ipi göğüslemeye çalışıyoruz?
Sayfa 190Kitabı okudu
Benim düşünceme göre insan kendini bitecek, ölecek, sonu gelecek bir şeyle güçlü saymamalı. Çünkü adı üstünde bitecekler. Sahip olduğum her şeyden vazgeçebilme hissini seviyorum. Hayatın aldıklarından da verdiklerinden de korkmayan insan özgürdür.
Sayfa 229 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Her insan aşkı ister. Ama unutmamalıdır ki aşk da insandan bir şey ister. Bu aşk çemberi ancak aşkın bedelini ödeyebilenlere açar kendini. Nedir bu bedel? Sahip olduğun tüm kötülükleri iyiye dönüştürmektir. Bu bazı insan için ölmekten de beterdir..."
Sayfa 129 - Destek YayınlarıKitabı okudu
"Neden geçecek her şeyin azamisini isteriz de, kalıcı bir hakikatin asgarisiyle yetiniriz ?"
Belki insaflı bir yazara denk geliriz de bir şarkıda ya da bir kitapta buluşturur yine bizi.
Sayfa 44 - Destek Yayınları
Sevgili ben,
Bu mektubu ne zaman okuyacağından emin değilim, hatta okuyabileceğinden bile emin değilim çünkü uğruna kalbinin atmadığı yerlere gidiyorsun.
Olur da okursan geçen onca günden sonra bu yazdıklarımın karşılarında şu ankinden farklı birini görmek isteyeceklerinden emin olabilirsin. Lütfen bu cümlelere mahcup olma.
Hayatında hiçbir şey değişmeyecekse ne diye çıkasın ki yola? Umarım iyisindir. Umarım iyi geçmiştir. Umarım not defterini, kitaplarını turistlerin bol olduğu ve "Eşyalarınıza sahip çıkın" uyarılarının sıkça yapıldığı yerlerde unutmazsın. İnsanlar ve dünya değişim konusunda hız rekoru kırmaya devam etse de burası bildiğin gibi, yıllardır ne değişmediyse yine değişmemeye devam ediyor. Ailen aile olduğunu, İnsanlar bir amaç için var olduklarını unutmaya devam ediyorlar. Israrla ve her bir gün hiç akıllarından çıkarmadan...
Bu satırları sana yazarken biraz tebessüm ettirdin bana. Söylememe gerek yok ama yine de iyi hissedeceğini düşünüyorum. Seni çok seviyorum. Zaten bir insan önce kendiyle mutlu olmalı değil mi? Sımsıkı sarılacağız birbirimize.
Kimimiz var ki bizden başka? Bir gün herkes hayatından gidince anlıyor insan bu dünyada sadece iki ayak üstünde durduğunu...
Sayfa 27 - Destek Yayınları
"Hangi ülkeden, hangi kültürden gelirse gelsin fark etmez, insan hep aynı şeyden kaçar, kaçmak istediği için de uyuşturur beynini..." diye devam etti. "Düşünceler bazen başa çıkılmayacak kadar ağır ve eziyetli gelir insana. Baskılar, zorlar, hapseder. Bu baskıdan kaçmanın bir yolu gibi gelir alkol uyuşukluğu ama doğru değildir. Hapishanede yaşanan geçici bir baygınlıktır sadece... Demir parmaklıklar hâlâ yerinde duruyordur, değişen bir şey olmaz içince. Ben kendi hapishanemin içinde baygın kalmayı tercih etmem."
Sayfa 118 - Destek YayınlarıKitabı okudu
Kendini bilen Rabb'ini bilir...
Aslında O hep var da biz onu ancak en yalnız halimizle görebiliyoruz. Ancak aciz hissettiğimizde hatırlıyoruz. Bu sefer de güçleniyorsun. Çünkü öyle bir şey var ki yanında, öyle bir güç var ki... Biraz hüzünlensen, biraz dertlensen tutuyor elinden.
"Herkes bir gün gider, korkma ben buradayım," diyor.
"Herkes küser, korkma ben buradayım," diyor.
"Herkes unutur, korkma ben buradayım," diyor.
Madem yine bir muhabbet ortamı bulamayacaktım evde, o halde düşünce gezegenime dönerim ben de.
Sayfa 25 - Destek Yayınları
Biz ne mutlu bir aileydik ne de mutsuz...
Sayfa 22 - Destek Yayınları