Bir Dostoyevski klasiği (adamın bütün kitapları klasik ve ünlü saçmalama!!!)... Karamsarlığın hüküm sürdüğü iç dünyasına bizide sürüklemek isteyen her yazarın yazmak isteyeceği kadar karanlık bir karakterin acınası, tiksinç, onursuz, onurlu, zeki, asi, bencil, cüretkar, egoist ve daha bir çok insani yönünün anlatıldığı kitap. Karanlık yönlerimize ayna tutan ve çoğu kişinin aklından geçirdiği halde dışa vurmasının toplum baskısı, ahlak yapısı vs. gibi sebeplerle baskılandığı üzüntülerimize dair bir inceleme. (Uzatma yeter kitap nasıl!) Haaaaa evet kitap çok iyi bu arada, başlangıçta karakteri kendi ağzından tanıyoruz. Girişte bazen okuyucunun aklıyla oynayarak (bir dediği bir dediğini tutmuyor ama sebebini açıklıyor), bazen de direkt olarak; karakterin "kötü" yönlerini dinliyoruz, devamında gelen metin ise tüm mevzuyu (bence) özetlemek istercesine bir hikayeye dönüşüyor ki kahramanın kendisiyle alakalı olarak anlatmak istediğini daha sade bir biçimde anlayabilelim.
