MERHABA YÂR!
Merhaba Yâr!
Melekler adedince, kâinat dolusu Merhaba Yâr!
Merhaba ey kalbimizde tek intizar!
Bir garip Sevda yım
Gecelerde gündüzlerde
Ağlayan bestelerde
Tutulmayan yemin lerde
Bazen ağlayan gözler de
Bir garip Sevda yım
Mecnun oldum çöllerde
Ne garip bir oyuncak şu insan! Yürür, konuşur ve acı çeker. 70 kilodur. Kendisine ve çevresine ait hiçbir şey bilmez. Bir nevi ıstırap makinesi. İplerini başkaları çeker. Hantal ve şapşal bir robot. Neye sevinir bilinmez. Sınırsız olan hayalleri ve acı kabiliyeti. Etten bir kafes ve aciz içinde kıvranan bir ruh. Vücut araba, akıl arabacı. Ama gözleri bağlı arabacının, arabaya hükmeden, atlar... Buda haklı: Varolmak için yok olmak lazım, parça bütüne kavuşacak ki hasret dinsin. Bütün musiki, bütün şiir, bütün aşk, bu bir çuval kemik, bu asi ten, bu aptalca endişeler ne olacak? Ne olacağını bilen var mı? Kader hep oynayamayacağı roller yükler insana ve ıslıklar. Alkış sahtekârların...
Hasret garip bir deniz; medceziri bol, ne kolay taşıyor.
Sayfa 199Kitabı okudu
Düşünceler /Öykü
"Her birimizin yalnızca şimdiki zamanda, bu kısacık anda yaşadığını unutma; geri kalan günlerimiz ya çoktan geçip gitmiştir ya da bilinmeyen gelecektedir."
Bak bak bak, ne de iddialı konuşuyor, ne de hakikati perçeminden yakalamışcasına emin kendinden. Ah şu filozoflar yok mu! Bir yanlarıyla insan aklının ne muazzam bir şey olduğunu