"İnsanlardan kaçıyoruz..
Önceden hepimizin çok büyük hayalleri vardı.
Mesela çok büyük şehirlerde yaşamak istiyorduk.
Evet çok insan istiyorduk yanımızda,hayatımızda.
Şimdi öyle mi ?
Şimdi hepimizin hayalleri küçük denize karşı küçük bir kasabada yaşamak. Yanına seni anlayan bir insanı alıp herşeyi geride bırakıp bir karavan bir sırt çantası ne güzel olurdu değil mi ?
Peki neden böyle oldu ?
Çünkü büyüdük
insanların görüldüğü kadar iyi olmadığını anladık.
Hayatımızda çok insan olsa da
seni anlayabilen az insan olduğunu anladık..."
Arizona Üniversitesi'nden Jekan Thanga, türlerin soyunu kurutacak bir küresel felakete karşı insan dahil 6,7 milyon canlı türünün her birinden 50'şer adet tohum, spor, sperm ve yumurtayı 250 roket seferiyle Ay'a taşımayı öneriyor.
Benzer ama çoktan yapılmış bir işi de söylemekte fayda var.
Norveç'in Svalbard Adası'na yapılan Kıyamet Ambarı, yeryüzündeki tüm bitkilerin tohumları saklanıyor. İçinde "eğer kıyamet koparsa" diye dünyadaki tüm tohumlar var. Norveç'in kuzeyindeki Spitsbergen Adası'nda, buzullar arasında dev gibi bir dağın 130 metre altında inşa edilen ve 9 milyon dolara mal olan ''Svalbard Küresel Tohum Deposu'', Mart 2008'den beri faaliyet gösteriyor.
Duvarları nükleer bombalara bile dayanıklı olarak inşa edilen bu ambarda, dünyada nükleer bir savaş, küresel ısınma gibi herhangi bir felaketin ardından geride kalabilen insanlığın soyunu devam ettirebilmesi için, dünyanın dört bir yanından gelen yaklaşık 4 milyon farklı tohum saklanıyor.
ABD, İngiltere, Norveç, Almanya, İsviçre ve Kanada`dan devlet fonları aktarılıyor.
Nuh'un Gemisi mi dersiniz yoksa dünyayı ekonomik ve genetik anlamda ele geçirebilmek için birtakım girişimler mi? Bir de amaçları çok masumane değil mi? : "...herhangi bir felaketin ardından geride kalabilen insanlığın soyunu devam ettirebilmek için...".
Annem bi defasında şey demişti, seni evde ruh gibi dolaştıran şey neyse terk et onu.Dediği şeyi senelerce göğsümde taşımışlığım var..
Bazen aklıma düşüyor. Ben “unutursun” diyorum ama, insan hiçbir zaman unutamıyor… O, bir mektup üzerine yazılmıştır. Benim gönderdiğim bir mektuptan dolayı bir cevap aldım. “Unutmak kolay mı?” başlığı, mektubun. “Unutmak kolay mı deme/Unutursun Mihriban’ım” diyorum. “Düzen böyle bu gemide/Eskiler yiter yeni de/Beni değil, sen, seni de unutursun Mihriban’ım” dedim… Allah o hallere düşürmesin, insan kendini de unutur…”
Sanki derin bir deniz de
ağır ağır batmakta olan bir gemide gibiyim.
Kimberley Freeman