Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.14
Elveda Gülsarı...
Aytmatov bu kitabında da Orta Asya bozkırlarından vazgeçememiş. Yine konuşacak, konuşturacak bir hayvan bulmuş ve yine şimdiki zamanda geçmişe yürümüş. İçerik olarak her kitabında olduğu gibi bozkır hayatı, dönemin Rusya'sı ve yine dönemin insan ilişkileri ve devir değiştikçe zamane gençlerinin de nasıl değiştiğini anlatmış ve tabi ki eleştirmiş. Güzel bir kitaptı.
Kitabı okuduktan sonra "Elveda Gülsarı" yı her gördüğünüz yerde içinizde bir hüzün olur. Başka söze gerek yok.
Ve İnce Memed bitti... Kitabın sonunda İnce Memed köylülere "gene gelicem, gene gelicem" derken uzun zamandır bir kitabı bitirirken hissetmediğim bir hüzün ve özlem kapladı içimi. Şu kitap Amerika'da İngiltere'de falan yazılsaydı filmleri, dizileri çekilirdi yeryüzünde izlemeyen insan kalmazdı, Yaşar Kemal Amerikalı, İngiliz falan olsaydı dünya üzerinde onu tanımayan insan bulunamazdı. Bari içimizden iyi ve yürekli bir yönetmen çıksa da İnce Memed'i seri bir sinema filmi yapsa keşke. Serinin dördüncü ve son kitabında üçüncü kitaptaki oluşan soru işaretlerinin hepsine tatmin edici bir cevap veriyor Yaşar Kemal. Bu kitaplarda en çok sevdiğim ve etkilendiğim şey yalanı örnekleyerek inanılmaz güzel bir şekilde ortaya koyması, ne olduğunu gözler önüne sermesiydi. Ayrıca çıkarlarına ters düşen biri çıkınca hemen vatan millet edebiyatı yapılması, vatan hainliğiyle, dış bağlantıları var gibi söylemlerde bulunulması inanılmaz güzel bölümlerdi. Yıllar yıllar geçiyor ama güzel ülkemizde hala bu tür şeylerin gözlerimizin önünde yaşanıyor olması çok üzücü gerçekten. Tabi bu da İnce Memedi çok değerli yapıyor. Ah İnce Memedim ah... Sen ne güzel bir kitapsın ya... Niye bittin ki... Bittin de beni böyle boşlukta bıraktın. Bu kitabı okuyun demekten bıkmayacağım lütfen ama lütfen İnce Memed'in dört kitabını da daha fazla ertelemeden okuyun, okuyun, okuyun. Okuyun ki görün bu memleket ne yazarlar yetiştirmiş. Ah ah çok güzel kitaptı:)
Yüzün, beyim, yüzün bir kitaptır unutma;
İçinde korkulu bir şeyler okuyabilir insan.
Sayfa 20Kitabı okudu
Ve bitti ...Hüzün,iç gözlem,derin felsefi bilgiler,bol betimlemeli ve toplumsal meselelere karşı sorgulamaların olduğu bilinç akışı tekniği ile yazılmış derin bir kitaptı.İnanın yorumlaması kolay ama okuması o kadar kolay olmayan bir kitap okudum.İlk 70 syf durum karmaşası yaşamamdan dolayı zorlandım ve bırakmak istedimİşte grupla okumanın en çok
Beyaz Gemi
Beyaz Gemi kitaplığımda uzun süredir bulunan fakat bir türlü çıkarıp okumadığım bir kitaptı. Olur ya öyle.. Şimdi iyi ki okumuşum hafızamın bir köşesine kaydetmişim onu diyorum. Kitabı okurken yoğun olarak hissettiğim iki duygu oldu: Hüzün ve öfke. Bir yandan Mümin Dede’ye üzülürken bir yandan Urazkul’a sinirlendim. Urazkul karşısında kul olmalarına daha da sinirlendim. Bu çaresizlik bende yoğun bir öfkeye neden oldu. Atlayamayacağımız bir nokta daha var aslında. Bir çocuğun iç dünyasına konuk olduk. Sonsuz hayal gücünü anlamaya,ortak olmaya çalıştık. Yeni bir okul çantamız olduğu için sevindik,okula yetişemediğimiz için ağladık,dürbünle “Beyaz Gemi”yi izledik,hiç görmediğimiz babamızı hayal ettik fakat böyle bir son düşünmedik. Benim için yıkıcı bir son oldu. Çok da şaşırmadığım ama yıkıcı bir son. Bilmiyorum eğer böyle olmasaydı neler olurdu? Bu insanların içinde ne olurdu nereye kadar giderdi inanın bilmiyorum. Kırık bir kalp artık hiçbir şeye inancı kalmayan minik bir çocuk balık olmayı seçti çünkü belli ki Beyaz Gemi’ye gitme vakti gelmişti. “Merhaba Beyaz Gemi ben geldim!”
Ahmed Nurettin adlı iyilik, saflığın temsili olan dervişin kardeşinin ölümüyle içsel sorgulamalarının artması, öfke, hüzün, pişmanlık ve değerlerini sorgulamaya başlaması aslında her insanın yaşayacağı ama bir derviş üstünden daha insani duygulara yakından şahit olduğumuz muazzam bir kitaptı, çok akıcı ve her cümlesi altı çizilesi bir kitaptı. Bu yılın ilk kitabıydı okuğum ve sanırım en iyi kitabı olacak gibi, tavsiyemdir.
