Uyursam geçer mi?
Ya da bu böyle sürer mi?
Yerine düşlere güvensem
Yine günler incitir mi?
Varlık ile Yokluk şiiri
Varlıkla yokluk arasında bir yerdeyim,
İki derenin ortasında,
körpe, çorak bir toprak yatağım,
üzerinde bitmeyen kuru ot da bedenim.
Gölgelerin üzerinde yükselirim,
Gün ışığı gördüğümde tükenirim.
Varlıkla yokluk arasında bir yerdeyim.
Sonsuzluğa uzanıyor burada her şey
Zaman denilen bir kavram yok
Bazen yavaşlıyor, susuyor rüzgar,
bazense hiç
Sevgi ile, güzellik ile insanların hayatına dokunmak o kadar önemli ve mutluluk veren bir şey ki insan zamanla anlıyor...
En kötüsü de yalnızlığın çıldırtan getirisi olmalı... metaforlarla parmaklıklara anlata anlata zindanı iyice benimsedim arkadaş :D Kimse dinlemiyor, kimse sevmiyor, öyle işte fazla bir şey yok.
Saat 03.35 koca bir ağrı ve davul gibi şiş bir damak. Evde benden başka sadece bir şey olsa çok da yardıma koşmayacak biri var. Bir de kedim o da zaten :)
bugün dişcideydim benim için acı ama okuyanlar için aman disci mi abartma denilecek durum için. Stresli bir dönemden mi geçiyorsun dedi. Stres bir dönem ve içinden mi geçiliyor ben onu genel
bu hayata ve dünyaya uymuyor bir şeyin tamamlanması, her şey eksilerek var oluyor. insan kendi hiçliğinde dinmeyen ve dolmayan bir boşlukla acı çekerek sürükleniyor öylece.
«Bir gece kalbimi aradım ama bulamadım. Seher vakti bir nida işittim : «Ey Bayezid! Bizden başka bir şey mi arıyorsun? Senin kalble işin ne?»
Bu krizler giderek şiddetleniyor. Önceleri sadece bir ağlama olarak başlıyordu ama şimdi daha derin bir umutsuzluğa dönüşüyor. Bir anda her şey anlamından soyutlanıyor ve ben boşluğa düşüyorum. Gerçekten dayanılmaz derecede kötü hissediyorum kendimi. Umarım birkaç ay daha dayanabilirim. Neden böyle anlarda yanımda değilsin ki.. Neden?
Birçokları anlamayacak olsa da anlatmak zorunda olduğumuz, gecemizi gündüzümüze katarak insanlara hatırlatmakla yükümlü olduğumuz şeyler var. Her ne kadar menfi duyguların coştuğu bir hengâmda, akıl ve analiz gözden düşse de bir okuyan, bir lahza olsun üzerine düşünen birileri olur diye anlatmamız gereken şeyler var. Zira menfi galeyan, tarih
Herşeyin geçici olduğunun bilincine varıp da olgunlaşınca baharın gelişine bile sevinemez oldum.. Taze taze açılmış mis gibi kokan çiçeklere birkaç gün sonra sıcaklar gelip solduracak diye bakıyorum çünkü burası dünya çünkü her şey geçer.. Çiçekler de solar, sevgiler de biter, yağmurlar da diner fırtınalar da.. Bir ayette Allah svt diyor ya sana verilene sevinme senden alınana da üzülme diye bu ayet o kadar çok hikmeti barındırıyor ki.. Şimdi gidip uzun uzun bu ayeti düşünmek istiyorum..
Az önce rüyamda ilk defa bu kadar farklı bir şey gördüm bir film kesiti gibiydi adam psikologdu sanırım bir odadaydı ve odada benim çaldığım kalimbanın benzeri de vardı ama kırıktı bu detayı farkettim. Karısı vardı hamileydi karnı burnunda 2 adam vardı aynı evin içinde mutfakta adama birşeyler dediler tam hatırlamıyorum o kısmı sonra adam bı anda mutfakta eline kocaman bir bıçak alarak karısının yanında öldürdü kendini bağıra bağıra kadının umrunda değildi sanki hatta mutlu olmuştu sonra bı anda balkona çıkıp onun zaten delirdiğini falan anlatıyordu sonra ben bı anda yerde yılan görüp uyandım. Tüm bunlar ne anlamına geliyor ki?
