Cahit Zarifoğlu
Rasim Özdenören: Cahit Zarifoğlu’nun şiiri bunca anlaşılmaz, kapalı ya da zor anlaşılır bulunmasına rağmen, şimdiye kadar hiçbir aklı başında şiir okuyucusu (eleştirmen ya da okuyucu olarak) bu şiirleri reddetmek, yok saymak cesaretini gösterememiştir.
İsmet Özel: Kendinden sonra yazmaya başlayan genç Müslüman şairlere, hangi özellikleriyle yol
"Ben İslamî duyarlığa sahip bir şairim. Bununla iftihar ediyorum.
Ya başka türlü olsaydı? Aman Allahım!
İslamî duyarlığa sahip olmak, her şiirde mutlaka İslâm'ı işlemek değil elbet. Ama sizin bu duyarlığa sahip bir şair olduğunuzun bilinmesi, tema'sı itibarıyla ortadaki bir şiirinizin bile İslâmî bir atmosfer içinde algılanmasına yeter. Benim şiirlerimde hadis-i şerifler, belki ayetler, tasavvuf, menkıbeler, İslâmî davranış biçimleri, tavırlar, tepkiler, kabuller, suda erimiş madenler gibi vardır. Genellikle doğrudan doğruya, bangır bangır bağırarak söylemem. Onlar ömürsüzdür. Onlar ömürsüz olduğu için, bir sezgiyle bu yoldan kaçarım. Madem şiir yazıyorum, önemli olan ilkin şiirdir. Ama ona tadı, kaliteyi, evsafı verecek olan, içinde erimiş olanları ihmal etmeyeceksiniz…" Şiirlerinin neden kapalı olduğunu anlatıyor..
"... şiir yaptığımız bir şey değildir.(ah bütün eşya öyle değil mi?)Şiir kendisi var. Bir raslantıyla değil, tersine bir özel iradeyle. Barajdaki su kendisine bırakılmış kanallardan akar. İnsan bütününün arkasında bekleyen şiirin aktığı kanallar değil midir şair? Şairler olmasaydı, şiir üzerimizden aşar, hayatı besleyemez,seliyle öldürürdü..."
Sayfa 99 - Beyan YayınlarıKitabı okudu
