Bakara Suresi
17. Onların misali, bir ateş yakan insan gibidir. Ateş tam etrafını aydınlattığında Allah ışıklarını yok eder de onları karanlık içinde, hiçbir şeyi görmez bir halde bırakıverir.
18. Artık onlar sağırlardır, dilsizlerdir ve körlerdir; bu yüzden geri de dönemezler.
19. Yahut onlar, karanlıklar içinde gökten boşanan gök gürültülü, şimşekli bir yağmu- ra tutulmuş kimseler gibidirler. Yıldırımlar yüzünden ölümden korkarak parmaklarıyla kulaklarını tıkarlar. Hâlbuki Allah inkârcıları çepeçevre kuşatmıştır...
20. Şimşek gözlerini kör edercesine çakar, onlara ışık verdikçe bu işık sayesinde yürürler, ışıklarını karartınca da kalakalırlar. Allah dileseydi onların işitme ve görmelerini büsbütün giderirdi. Şüphesiz Allah her şeye kadirdir.
[Müfessirler 17-20. âyetlerde geçen;
ışığı İslâm'ın nuru,
karanlığı imansızlık,
yağmuru rahmet veya ganimet,
gök gürültüsünü ve şimşeği de inkârcıları tehdit eden ayetler olarak açıklamışlardır.
Biz buradaki işığı ve aydınlığı "duyu organları, akıl, sezgi" gibi beşeri bilgi Kaynakları ve araçları olarak;
karanlık, yağmur, gök gürültüsü, yıldırım, şimşek ve bunlar arasında ilerlemeye, yol almaya çalışan insanı da "bütün iniş ve çıkışlarıyla, maddi ve manevi meseleleriyle insanın dünya hayatı" olarak anlıyoruz.]
ZAMAN KIRINTILARI
Biz, zaman kırıntıları,
Zaman sinekleri,
Ben zamanı gördüm
Kaç bakışta bozdu hayalimi
Ve kaç düşüncede
Ben zamanı gördüm
Şimşek gibi bir ânın uçurumunda
Kim tanır bizi şimdiden sonra
Aydınlığı kıt gecemize
Misafir olanlardan başka.
Zamanın Kırıntıları
Biz, zaman kırıntıları,
Zaman sinekleri,
Tozlu camlarında günlerin sessiz kanat çırpanlar
Ve lüzumsuz görenler artık
Bu aydınlıkta kendi gölgelerini!
Sanki siyah, simsiyah taşlar içinde
Siyah, simsiyah kovuklarda yaşadık biz,
Sanki hiç görmedik birbirimizi,
Sanki hiç
Suretlerin karanlıktan sıyrıldığı anı görebilmek için şimşeğin parlamasını bekleyen bir adamın, karanlığa dönmeyecek bir aydınlığı teklif eden bir adama karşı koymaya çalışması, hakikati ancak şimşek ziyasında gören bir adamın hakikat yoksunluğundan başka neyle izah edilebilirdi ki?
Zaman Kırıntıları
"Biz, zaman kırıntıları,
Zaman sinekleri,
Tozlu camlarında günlerin sessiz kanat çırpanlar
Ve lüzumsuz görenler artık
Bu aydınlıkta kendi gölgelerini!
Sanki siyah, simsiyah taşlar içinde
Siyah, simsiyah kovuklarda yaşadık biz,
Sanki hiç görmedik birbirimizi,
Sanki hiç tanışmadık!
Dünya bize öyle kapattı kendisini...
Neye yarar
Sayfa 71 - Dergâh Yayınları, 11.baskı-Ekim 2011Kitabı okudu
"Biz, zaman kırıntıları.
Zaman sinekleri,
Tozlu camlarında günlerin sessiz kanat çırpanlar
Ve lüzumsuz görenler artık
Bu aydınlıkta kendi gölgelerini!
Sanki siyah, simsiyah taşlar içinde
Ben zamanı gördüm.
Kaç bakışta bozdu hayalimi
Ve kaç düşüncede!
Ben zamanı gördüm
Şimşek gibi bir ânın uçurumunda.
Kim tanır bizi şimdiden sonra
Aydınlığı kıt gecemize Misafir olanlardan başka; Kuru tahta üstünde bizimle paylaşanlar günlerimizi
Ve benim gözlerimle bakanlar güneşe Ancak tanır bizi