“Ya kavga, ya ölüm. Başka bir şey bildiği yok ki insanların..”
Meçhul Öğrenci Anıtı
Buraya bakın, burada, bu kara mermerin altında
Bir teneffüs daha yaşasaydı,
Tabiattan tahtaya kalkacak bir çocuk gömülüdür
Devlet dersinde öldürülmüştür.
Devletin ve tabiatın ortak ve yanlış sorusu şuydu:
– Maveraünnehir nereye dökülür?
En arka sırada bir parmağın tek ve doğru karşılığı:
– Solgun bir halk çocukları
"Uzun süre görüşülmeyecek durumlarda veya hiç görüşmemek üzere veda sözü; elveda."
Sayfa 13 - Doğan KitapKitabı okudu
"son bir defa veda etmek zorunda kalmak tüm gücümü tüketmişti, son bir kez dönüp biricik aşkının hayaletine bakan ve aynı anda onu sonsuza dek kaybeden zavallı Orpheus misali; hinc illae lacrimae - bu gözyaşları onun içindi."
Sayfa 646 - Pegasus YayınlarıKitabı okudu
... veda etmek ölüme çıkarılmış bir davetiye gibi geliyordu.
MOHAÇ TÜRKÜSÜ
Bizdik o hücûmun bütün aşkıyla kanatlı;
Bizdik o sabah ilk atılan safta yüz atlı.
Uçtuk Mohaç ufkunda görünmek hevesiyle,
Canlandı o meşhûr ova at kişnemesiyle!
Sayfa 14Kitabı okuyor
"Hevesleri, beklentileri, susuşları ve istemsiz veda edişleriyle tamamlanmamış bir cümledir insan."
Ölüm yanlış yöne giden, fakat hiçbir istasyonda durmadığından inemediğimiz bir metro trenine benziyor.
Bende elimden geldiğince yanında olmaya çalışacağım.
(bir veda mektubu kadar acıydı bu Sözlerin)
Kaç veda gecesinin delik deşik sabahlarında, nice prematüre hasretlikler doğurdum kan revan içinde.
Piç bir gurbetin nüfusuna geçirdiler beni...
Sonay Karasu
O artık kendi yaşamıyla zengindir; birden zengin olmuştur, batmakta olan güneşin veda ışığı karşısında boşuna öyle neşeyle parıldamamış, ateşten yüreğinden bir hayaller akını salıvermiştir.
