Uyandığımda iğrenerek düşünüyorum kendimi ve başıma geleceklerin hepsi tüylerimi diken diken
ediyor. Yattığımda ölmekten, bir daha uyanmamaktan başka bir isteğim olmuyor, ama sonra gene uyanıyorum ve bu korkunç süreç yineleniyor, yineleniyor sonuçta elli yıl boyunca, dedi.
Var olmak umutsuzluğa düşmekten başka bir şey değildir ki, dedi.
Sürekli merakım intiharımı engelliyordu, dedi, diye düşündüm. Babamızı bizi döllediği için, anamızı bizi doğurduğu için, kız kardeşimizi de sürekli olarak mutsuzluğumuzun tanığı olduğu için affetmeyiz.
Çocukluğundan beri ölme isteği duymuş, hani denir ya, kendini öldürme isteği, ama hiçbir zaman bu konuda en yüksek yoğunluğu gösterememiş. Daha başlangıçtan beri, aslında her şeyiyle ona iğrenç gelen bir dünyanın içine doğmuş olmakla başa çıkamamış. Büyümüş ve bu ölme isteğinin birden yok olacağına inanmış, ama en yüksek yoğunluğa gene de ulaşamamış, dedi.
zaten isteklerimiz de ancak en yüksek yoğunlukla dilersek yerine gelir.
Koltuğunda oturup yalnızca kendini öldürmeyi düşündü, böyle dedi kendisi, diye düşündüm, günlerce hangi yöntemle öldürsem, diye kafa patlattı, ama gene de yapmadı bunu. Glenn'in ölümü ondaki intihar düşüncesini saplantıya çevirdi, kız kardeşinin kaçması bu durumu güçlendirdi.