oysa anlaşılmadık. kimse bizi anlamadı, kimse bizi zaten hiçbir zaman anlamazdı. ama her şeyin ötesinde bazen biz bile kendimizi anlamadık. bazen aynaya baktık, "sen neden böylesin!" dedik kendi kendimize, sonra aynadaki gözlerimiz bize hüzünle baktı sanki, içimizden bir ses geldi, "sen bile sevmezsen beni... kim sevecek?
"Hayat telaşesinin içindeyken kim bilir biz de, yardim için gözlerimizin içine bakan kag kigini: önünden geçip gittik, kendi önceliklerimizi düsünürken ka;
kisinin halini anlamadik" diye dúsúndüm.
Biz o zaman bir şey anlamadık yani benim gibiler!
Misafir-sin!
"Yüzyıllardır dünya daha güzel bir yer olsun diye dünyayı değiştirmeye çalıştık. Ve etrafınıza bakın, nasıl da başarısız olduk. Demek ki biz bir yerlerde yanlış yaptık, belki de doğanın bize verdiği doğru mesajı anlamadık. Belki de artık yapılması gerekenin DÜNYAYI DEĞİL KENDİMİZİ DEĞİŞTİRMEK olduğunu anlama vaktidir. Yoksa görünen o ki gün geçtikçe daha da kötüye gideceğiz...
Sayfa 216Kitabı okudu
