Hayattayken cehennemin sonsuz umutsuzluk yeri olduğuna inanıyorduk, çünkü bize böyle söylemişlerdi. Ah hayır, cehennem her gün bir öncekinden daha kötü hale gelen tükenmez bir umudun yeri, çünkü bizde canlı tutulan bu susuzluk asla giderilmiyor. Hep bir parça bedenimiz olduğundan ve her beden serpilmeye ya da ölmeye eğilim gösterdiğinden, umut etmekten vazgeçmiyoruz...