Unutulmuş Diyârlar-Forgotten Realms Etkinliği :))
Akrabalık...
“İyi deneme,” dedi silah ustası Drizzt’in başarısız karşı atağının hakkını teslim ederek.
“Gerçek bir dövüşte çoktan ölmüş olurdum,” diye yanıtladı Drizzt.
“Kesinlikle,” dedi Zak, “ama çalışmamızın nedeni de bu. Planın ustacaydı, zamanlamansa mükemmel. Sadece konum yanlıştı. Yine de, bunun iyi bir deneme olduğunu
Sayfa 90 - ARKA BAHÇE YAYINCILIKKitabı okudu
Çocuklarda dil edinimi konusunu inceleyen dilbilimci Breyne Arlene Moskowitz bize şu örneği aktarıyor: Kendi duyuşu normal olan ancak anne babası sağır olan bir çocuk şiddetli astımı olduğu için evden pek çıkmaz. Onunla Amerikan İşaret Dili’nde anlaşan ailesi, İngilizce öğrensin diye çocuğa her gün televizyon seyrettirir. Çocuk üç yaşına geldiğinde her derdini işaretlerle anlatabilmektedir ama İngilizce’yi ne anlayabilmekte ne de konuşabilmektedir. Bu çocuğun üzerinde yıllarca çalışan Moskowitz varılacak tek sonuca varmıştır. Zehir şişelerinin üzerine yapıştırılan kuru kafa işaretli etiket her televizyonun üzerine de yapıştırılmalı. Sonuç şu: “Televizyon, dil edinimi için tek kaynak olamaz çünkü televizyon soru sorabilir ama çocuğun sorularını yanıtlayamaz. Demek ki çocuk, bir dili ancak içinde bulunduğu ortamda konuşuluyorsa öğrenir ve bu dili yakın çevresindeki insanlarla iletişim kurmakta kullanır.”
"Bize sözlerimizden çok,
Yüreğimizden anlayan gerek...."
Bir önceki gönderimde Derya Coskun 'un Mutluluk İksiri isimli kitabını yorumladım. Bu gönderide de kitaptan yaptığım alıntıları paylaşmak istiyorum. Genel yorumu okumak için lütfen ismimin üzerine tıklayıp bir önceki paylaşımıma göz atın.
Alıntılar:
"Eskiden insanlar, komşularının hayatlarıyla kendi hayatlarını kıyaslarken günümüzde belki de
Ey meyhaneci, senin bu şişenin bana haz verdiğini mi sanıyorsun? Hayır, onun dibinde hüznü aradım ben, hüznü, bir de gözyaşını, buldum da aradığımı. Bize acıyacak olan ise, herkese acıyan, herkesi, her şeyi anlayan o tek olandır, yargıçtır.
Sayfa 36
Televizyon ve Dil Edinimi
Çocuklarda dil edinimi konusunu inceleyen dilbilimci Breyne Arlene Moskowitz bize şu örneği aktarıyor: Kendi duyuşu normal olan ancak anne babası sağır olan küçük bir çocuk şiddetli astımı olduğu için evden pek çıkmaz. Onunla Amerikan İşaret Dili'nde anlaşan ailesi, İngilizce öğrensin diye çocuğa her gün televizyon seyrettirir. Çocuk üç yaşına geldiğinde her derdini işaretlerle anlatabilmektedir ama İngilizce'yi ne anlayabilmekte ne de konuşabilmektedir. Bu çocuğun üzerinde yıllarca çalışan Moskowitz varılabilecek tek sonuca varmıştır. Zehir şişelerinin üzerine yapıştırılan kuru kafa işaretli etiket her televizyonun üzerine de yapıştırılmalı.
Sonuç şu: "Televizyon, dil edinimi için tek kaynak olamaz çünkü televizyon soru sorabilir ama çocuğun sorularını yanıtlayamaz."
Sayfa 46 - Ayrıntı YayınlarıKitabı okudu