-Bir ilkeyi kısaca anlatıyorum.ahlaktaki her doğacılık,yani her sağlıklı ahlak bir yaşama içgüdüsünün egemenliğindedir.-yaşamın herhangi bir buyruğu belirli bir "yapmalı" ve "yapmamalı"yasasıyla yerine getirilir, böylelikle yaşamın yolunun önündeki herhangi bir engel ve düşmanlık bertaraf edilir.Doğa karşıtı ahlak,yani şimdiye dek öğretilmiş,saygı duyulmuş ve vaaz edilmiş olan hemen her ahlak,tam tersine,tam da yaşamın içgüdülerine karşı yönelir.-bu içgüdülerini kâh gizliden gizliye, kâh yüksek sesle ve küstahça yargılanışıdır."tanrı kalbin içini bilir"¹demekle,yaşamın en düşük ve en yüce arzularına hayır der ve tanrıyı yaşamın düşmanı olarak görür.Tanrının hoşuna giden aziz,ideal hadımdır."Tanrının krallığı"nın başladığı yerde,yaşam sona erer..
1: lukaya göre incil16,15 kitabı mukaddes,yeni ahit
En sonuncu,en ince,en boş olanın en birinci olduğu,kendinde neden,ens realissimum¹olduğu kabul ediliyor... insanlık hastalıklı örümceklerin beyin hasarlarını ciddiye almak zorundaydı sanki!-pahaliya ödedi bunun bedelini!.1(Lat):En gerçek şey
Bir şeye ikinci kez bakmanın getirdiği mutluluk proust için iyileşmenin en iyi yoludur.bu görüşe göre,tatmin olamayışımızın nedeni kendi hayatımızın baştan beri kusurlu olmasından değil, kendi hayatımıza gerektiği gibi bakamamamızdan kaynaklanır.