Ey Gölgelerin Savaşçısı Kimsin Sen... ?
Kızım Tala'dan Gelen Mektup
Kalplerimizde çok değerli bir yeri olan babamıza...
Bu mektubu tutuklandığın günün yıldönümü münasebetiyle yazıyoruz. Tutuklanmanın üzerinden tam 10 yıl geçti ve sen hala tek kişilik hücrende, karanlıklar içinde, duvarların arka sındasın. Hiç kimseyi görmeden ve hiç kimseyle konuşmadan...
Sevgili babamız,
"Ne denli zorlu bir işe girişmek istiyorum, ama aynı zamanda da ne denli bir şeylerden korkuyorum." diye düşündü tuhaf ve gülümseme ile. "Hımm... Evet.... Hem her şeyi insanın kendi elinde, hem de insan yalnızca korkaklığı yüzünden ne fırsatlar kaçırıyor ... Bu artık yatsınamaz bir gerçek bir belit. İlginç bir şey acaba insanlar en çok neyden korkarlar? Atacakları yeni bir adımdan kendi söyleyecekleri yeni bir sözden herhalde. Ben de amma gevezelik ediyorum ha! Gevezelik ettiğim için de hiçbir şey yapmıyorum. Ya da şöyle: hiçbir şey yapmadığım için gevezelik ediyorum. Gevezelik bana şu son ay içinde günlerce bir köşede yatmaktan ve düşünmekten gelmiş bir şey. Düşündüklerim de bir şey olsa bari, ipe sapa gelmez şeyler. Peki şimdi ne için gidiyorum? Yapabilecek miyim düşündüğüm şeyi? Hem ciddi bir şey mi bu? Hayır, hiç de değil. Düşlerle avutup duruyorum kendimi; oyuncaklarla! Evet, evet oyuncaklarla!"
Sayfa 2
"Rüya görmedim değil mi? Kainatla birlik olduğumu hissettim! İnanmıyorum! Sence yüksek irtifadan aklımı kaçırmış olabilir miyim?"
"Hayır, gerçek bu; sen "bütünün" bir parçasısın. Kaynağa, içinde yaşadığın sevgiye ulaşmış bulunuyorsun."
"Yapma, beni korkutuyorsun. Söylediklerinden hiçbir şey anlamıyorum."
"Çünkü yine mantığınla açıklamaya çalışıyorsun, oysa yapacağın hiçbir açıklama yeterli olmayacaktır. İçinde bulunduğun bütünlük hâlini hissetmekle yetin. Kötü mü hissediyordun?"
"Hayır! Tam tersine, hissettiğim tek şey tarifi mümkün olmayan bir güçtü!"
"Sonsuz büyüklüğü tatmış bulunuyorsun. Yani zihnini susturmayı başardığın her sefer erişebileceğin, yaratılış ânındaki hâlini."
"Tanrı'dan bahsediyorsun, değil mi?"
"Sen nasıl istersen öyle adlandır."
"Ben inanmıyorum."
"Bir şeye inanma ya da inanmama meselesi değil ki bu. Yaşa! Hayatı deneyimle! Adlandırmak kısıtlamaktır; oysa ben sana çok daha yüce, sınırsız ve sonsuz bir şeyden bahsediyorum."
Sayfa 94Kitabı okudu
Duruyorum meleğim. Hep her zaman... yaşarken... bir şeyler oluyor mu, hayır olmuyor, olan bir şey yok ve ben sadece duruyorum. Hayat nedir, yaşam nedir? Durmak nedir? Aşk nedir ya da... ben seni seviyorum... neden seviyorum? Sevgi nedir? Nerede başladı ve ne zaman bitecek? Bitecek mi, her şey günün birinde sona erecek mi? Bitecekmiş gibi geliyor.
Sayfa 265 - Ketebe Yayınları
Zavallı olduğumu söylüyordum değil mi? Bütün açıkgözlülüğümün budalalıktan başka bir şey olmadığını açıkça görüyorum; ama bazen, büyük bir adama yakışır düşüncelerle hareket ettiğim oluyor, eğer içerideki Zorba'nın emrettiğini yapabilirsem, dünyayı şaşkın bırakıyorum.
Hayatımda vadeli anlaşmam olmadığı için, en tehlikeli uçuruma vardığım zaman freni laçka ederim. Her insanın hayatı inişli yokuşlu bir çizgidir ve her akıllı adam kendini frenle idare eder; fakat ben patron, değerim buradadır, frenimi çoktan attım, çünkü karamboller, beni korkutmuyor; biz işçiler yoldan çıkmaya karambol deriz. Yaptığım karambollere dikkat ediyorum Allah belamı versin! Gece gündüz koşuyor, keyfimi yaşıyorum ve isterse, kırılıp paramparça olayım. Yitirecek neyim var? Hiç! Sanki kendimi uslu idare etsem kırılmayacak mıyım? Kırılacağım; öyle ise toplara ateş!..
Şimdi sen bana gülüyorsun patron, ama ben sana budalalıklarımı, -ya da haydi düşüncelerimi yada zaaflarımı diyelim- vallaha, bu üçü arasında ne fark var, bilmem; yazıyorum, işin yoksa gül sen. Ben de, senin güldüğüne gülüyorum, böylece de dünyada gülmenin sonu gelmiyor. Her insanın kendi deliliği vardır, bana öyle geliyor ki, en büyük delilik, bir deliliğe sahip olmamaktır.
Sayfa 175 - Can YayınlarıKitabı okudu
