Merhaba hafta sonumu güzelleştiren bir serinin son kitabıyla geldim
Yegâne için söze nerden başlayacağımı bilemiyorum aslında çok spoi vermek istemeden kısaca göz atalım hemen…
Gülfem, Savaş II. Kitabın sonunda onca soruna, strest ve kaosa rağmen yine birbirlerinde soluklanmış ve beraber olmadan yaşayamayacaklarını anlamışlardı..
-‘’Şehrime geldim ama evime hasretim….’’
-‘’ Bitsin bu hasretlik!’’
Yeni kitapla Allah’ım nasıl bir aşk nasıl bir sevdalanma yine, yeniden, İnce düşünceler, beklentiler, kıyamamalar durumu beni öldürüyordu. Ayy, bizde böyle sevilsek ya diye içerliyoruz hep. Savaş’ım bi insan bu kadar mı mükemmel olur yahu!
Tabi bizimkiler seviyorlar birbirlerini ama aileler bu sefer karşı bu Aşk’a. Haklı olarak, çünkü çok yakın iki dost aile önceki bozulan nişan ve büyük ayrılıktan sonra bir araya bile çok zor geliyordu. Ama bizim inatçı çok sevdalı çiftimiz büyük bir cesaret ve kararlılıkla evlenmek için adım atmıştı hem de 5 gün içinde. Sonra bir de minik bir mucize geliyor bir anda.. Öyle ani gelişiyor ki her şey, mahalle kurgusu tadı, ,ilişkiler, aile, arkadaşlıklar, ayrılıklar, aşk üzerinden araya yeni karakterler süslenerek daha da güzelleşiyor.
II. kitabın sonunda beni merakta bırakan bir konu vardı ki peşlerinde olan çete ve onların son hamlesi hakkında en ufak bir ipucu bile okuyamazken son 100 sayfada tam bir ters köşe yaşadım. Hiç tahmin etmemiştim de oysa.
Bu kitapta en çok sevdiğim şey olgunlaşan karakterler ile herkesin hayatına yeni bir yol çizmesi idi. Yüzümüzde gülümseme bırakan seriler iyi ki var! Özellikle son kitapta 18 ibaresini not düşünüyorum. Bu da biline! Tavsiyemdir..
Söz Meclisten İçeri...
kitabın içinde eleştiri konusu, kurum
