-Bu nasıl bir vahşettir Melek? Dinlerken bile ürperdim, tüylerim diken diken oldu, insanlığımdan utandum. Öğretmen olarak en ücra köylerde yaşayan insanlara kadar gidip insanca yaşamayı anlatmak ne kadar önemli değil mi?
-En ücra köylerdeki insanlar öyle de şehirdekiler çok mu iyi sanki...
-Bunun köyde ya da kentte yaşamakla değil, insan olmak ya da insan olmamakla ilgisi var bence. İnsan olan zindanda da insandır, insan olmayan, en güzel kentte de insan değildir.
Sayfa 49
Halepçe (Daye behna seva te )
“Daye Behna seva te”
-
16 Mart 1988 tarihe, Saddam Hüseyin'in emriyle Irak ordusu tarafından, çocuk ve kadınların çoğunluğu oluşturduğu 5 bin Kürt vatandaşın zehirlenerek öldürüldüğü katliam olarak geçti..
Biz o zamanlar yoktuk henüz, unutmadık desek ? evet saçma oldu, ama evet müslümanlar olarak dünyanın yaradılışından bu yana bilip bilmediğimiz bütün katliamları kınadık zalim ve despot liderleri asla alkışlamadık, ne Bangladeş'te, ne Mısır'da, ne Suriye'de, ne Filistin'de ne de HALEPÇE'de; yapılan katliamları unutmadık unutmayacağız, daha doğrusu hep hatırlayacağız ve hatırlatacağız!..
-
Bir çocuğun annesine koşarak
“daye behna seva te” (anne elma kokusu geliyor)
diye sevinçle koşması nasıl güzel bir manzaradır değil mi ?
Çocuk ve yaşlı sevgimiz herkesin malumudur. Bir çocuğu elma kokulu zehirle öldürmek ne demektir ? Bombasıydı mermisiydi elektriğiydi evet dayınılacak cinsten değil, Lakin çocuğu sevindirerek güldürerek katletmek nasıl bir vahşettir ? Çocuk ulan bu çocuk! Üstelik garip bir çocuk Elma kokusuyla muz kokusuyla adice şerefsizce alçakça katletmek, öyle zannediyorum bambaşka bir kansızlıktır.
Evet biz o zamanlar yoktuk, ama şimdi varız ve genciz ve delikanlıyız ve dava güdücüleriz ve aksiyonumuz var ve cesaretimiz var ve hırsımız var ve azmimiz var ve ve ve…
#halepçekatliamı
Aldığım bilgi eğer doğru ise -hem watsapta gördüm hem de bir haber sitesinde okudum- bugün Antakya'da Anemon Otel'in karşısında 3 kişi yağma yaptıkları gerekçesiyle yaklaşık 100 kişi tarafından dövülerek öldürülmüş.
Bu bir vahşettir ve bir hukuk devletinde -en azından pozitif hukukumuza göre- kabul edilemez bir davranış biçimidir. Eğer böyle bir davranış biçimi meşrulaştırılır ise hiçbirimizin can güvenliği yok demektir.
Suriyeliler hususunda...
Ben de Arap kültürüne bayılmıyorum ama öfkenizin öznesi Suriyeliler olmamalı, derim. Suriyelileri ülkemize getiren bir siyasi irade var. Eğer hükümetin Suriye politikasına çok kızıyorsanız, seçimlerde gidip başka bir partiye oy verirsiniz ve siyasi iktidar değişir.
Ayrıca...
Nasıl ki Türklerden suç işleyenler çıkıyorsa Suriyelilerden de elbette suç işleyenler çıkacaktır, ama bunun cezasını biz vatandaş olarak kendi elimizle vermemeliyiz, bu insanlar mahkemelerce yargılanmalı ve cezaları kanunlara uygun bir şekilde devlet tarafından verilmeli.
Yazdıklarıma katılırsınız katılmazsınız ama bir burjuva demokrasisinde olması gereken budur.
Daha başka yazacaklarım da olurdu ya, mevcut hukuk pek tabi benim için de bağlayıcı.
Jacques Derrida, bu huzursuzluk verici sorunsala eğilen bir avuç çağdaş düşünürden biridir. "Nasıl yorumlanırsa yorumlansın," diyor, "hangi pratik, teknik, bilimsel, yasal, etik veya politik sonuç çıkarılırsa çıkarılsın, kimse bu olayı artık yok sayamaz; kimse bu emsali görülmemiş hayvan esaretini inkâr edemez." Şöyle devam ediyor: Böylesi bir esaret... kelimenin ahlaki olarak en nötr anlamıyla vahşettir denebilir... Bu vahşeti farklı göstermek ya da saklamak için elden ne geliyorsa yapıldığını, küresel boyutlu bu şiddeti unutturmak ya da çarpıtmak için uğraşıldığını kimse inkâr edemez, bu konuda ciddiyetle diretemez.
