Okuyun bakalım. Belki faydalı olur. I can't breath. Nefes alamıyorum.
Bir insanın ne çektiğini anlayamazsınız. Daha açık ifade etmek gerekirse bir insanın ne çektiğini sadece anlamaya çalışırsınız.
"Ne çektiğini anlıyorum sözü" bence çok yapmacık bir sözdür. Bir insanın babası öldü ise ancak o insanın ne çektiğini babası ölen başka bir insan anlayabilir. Velev ki bu çekilen ızdırap bir acı sonucu meydana gelen bir ölüm ise onu anlamanız imkânsızdır.
Şu hayatta en kutsal şey yaşamdır ve yaşama hakkıdır. Yöntemi nasıl olursa olsun bir vatandaş antidemokratik bir yöntemle cezalandırılarak öldürülürse o vahşettir, cinayettir, caniliktir. Ve kesinlikle kabul edilemez.
Siz hiç denizde bir botta boğulup ölmediğiniz için, suda boğulup ölenin halini anlayamayacağınız gibi, linç sonucu öldürülen bir insanın çektiği acıyı, çileyi de anlayamazsınız, veyahutta kafasına ayağıyla bastırıp nefes alamayacak hale getirip nefessizlikten ölen bir insanın halini de anlayamazsınız.
Yaşam haktır. İnsan Hakları Evrensel beyannamesine göre de "Herkesin yaşama hakkı ile kişi özgürlüğü ve güvenliğine dair hakkı vardır."
Sizler belki bu şekilde ölüp giden insanların halini anlayamayabilirsiniz ama onların durumunu düşünebilirsiniz. Düşünün ve sorgulayın ve sorgulayan nesiller yetişmesini sağlayın.
Hakkınızı arayın ve takipçisi olun.
I can't breath. Nefes alamıyorum.
Türkiye, düşman kuvvetler tarafından işgal edilmiş olsa idi Muhsin Başkan öldürülürdü, kabul! Buna hiç bir itirazım yok! Ama haksız hukuksuz olarak bir cezaevinde 7,5 yıl işkenceye tabi tutulmazdı. Bu sürenin 5,5 yılını iki metrekarelik bir hücrede her gün ölerek geçirmezdi. Bu nasıl bir devlet zulmüdür, bu nasıl bir vahşettir?
Sayfa 24 - Ve Muhsin Başkan'a Devlet ZulmüKitabı okudu
-Bu nasıl bir vahşettir Melek? Dinlerken bile ürperdim, tüylerim diken diken oldu, insanlığımdan utandum. Öğretmen olarak en ücra köylerde yaşayan insanlara kadar gidip insanca yaşamayı anlatmak ne kadar önemli değil mi?
-En ücra köylerdeki insanlar öyle de şehirdekiler çok mu iyi sanki...
-Bunun köyde ya da kentte yaşamakla değil, insan olmak ya da insan olmamakla ilgisi var bence. İnsan olan zindanda da insandır, insan olmayan, en güzel kentte de insan değildir.
Sayfa 49
Halepçe (Daye behna seva te )
“Daye Behna seva te”
-
16 Mart 1988 tarihe, Saddam Hüseyin'in emriyle Irak ordusu tarafından, çocuk ve kadınların çoğunluğu oluşturduğu 5 bin Kürt vatandaşın zehirlenerek öldürüldüğü katliam olarak geçti..
Biz o zamanlar yoktuk henüz, unutmadık desek ? evet saçma oldu, ama evet müslümanlar olarak dünyanın yaradılışından bu yana bilip bilmediğimiz bütün katliamları kınadık zalim ve despot liderleri asla alkışlamadık, ne Bangladeş'te, ne Mısır'da, ne Suriye'de, ne Filistin'de ne de HALEPÇE'de; yapılan katliamları unutmadık unutmayacağız, daha doğrusu hep hatırlayacağız ve hatırlatacağız!..
-
Bir çocuğun annesine koşarak
“daye behna seva te” (anne elma kokusu geliyor)
diye sevinçle koşması nasıl güzel bir manzaradır değil mi ?
Çocuk ve yaşlı sevgimiz herkesin malumudur. Bir çocuğu elma kokulu zehirle öldürmek ne demektir ? Bombasıydı mermisiydi elektriğiydi evet dayınılacak cinsten değil, Lakin çocuğu sevindirerek güldürerek katletmek nasıl bir vahşettir ? Çocuk ulan bu çocuk! Üstelik garip bir çocuk Elma kokusuyla muz kokusuyla adice şerefsizce alçakça katletmek, öyle zannediyorum bambaşka bir kansızlıktır.
Evet biz o zamanlar yoktuk, ama şimdi varız ve genciz ve delikanlıyız ve dava güdücüleriz ve aksiyonumuz var ve cesaretimiz var ve hırsımız var ve azmimiz var ve ve ve…
#halepçekatliamı
Bir dönem bir ayçiçek yağı fabrikasında çalışmıştım. Yağların 420 derece sıcaklığa maruz kaldıklarını gördüm. Bu yağların 420 derece görmeden rafine edilmiş halini tatma şansını yakaladım. Eğer o yağ piyasaya sürülse, insanlar o yağın tadına baksa, iddia ediyorum, kimse bu rafine edilmiş yağları tüketmez. Çünkü çok lezzetlidir. Bildiğimiz ayçekirdeğini çitlerken ağzımıza gelen o muhteşem tadı yakalıyorsunuz. Ama endüstride bu yağları rafine ediyorlar ve bütün moleküler yapısını, içindeki bütün antioksidanları, bütün polifenolleri yerle bir ediyorlar.Yakıyorlar, bitiriyorlar sonra süzüyorlar ve bize yağ diye yediriyorlar. Bu resmen vahşettir! Bu kadar değerli bir besini ne kadar kalitesiz, sağlıksız ve lezzetsiz bir hale getirip sunuyorlar insanlara. Sanki gizli bir el tüm bunları planlı bir şekilde yapıyor düşüncesi geliyor aklıma. Gizli bir el sanki insanların nasıl zehirleneceğiyle ilgili bir proje yapmış ve bu proje mutfaklarda tıkır tıkır işliyor diye düşünüyorum. Dünyanın en iyi besinlerini, en toksik hale getirebilme konusunda malesef ustalaştık artık.
Sayfa 92Kitabı okudu
Jacques Derrida, bu huzursuzluk verici sorunsala eğilen bir avuç çağdaş düşünürden biridir. "Nasıl yorumlanırsa yorumlansın," diyor, "hangi pratik, teknik, bilimsel, yasal, etik veya politik sonuç çıkarılırsa çıkarılsın, kimse bu olayı artık yok sayamaz; kimse bu emsali görülmemiş hayvan esaretini inkâr edemez." Şöyle devam ediyor: Böylesi bir esaret... kelimenin ahlaki olarak en nötr anlamıyla vahşettir denebilir... Bu vahşeti farklı göstermek ya da saklamak için elden ne geliyorsa yapıldığını, küresel boyutlu bu şiddeti unutturmak ya da çarpıtmak için uğraşıldığını kimse inkâr edemez, bu konuda ciddiyetle diretemez.
