Erich Fromm bütün sevgilerin kaynağının Allah sevgisi olduğunu “Sevme Sanatı” adlı eserinde enikonu anlatır durur. Bütün sevgilerin de ondan neşet ettiğini söyler.
Hz. Mevlana’nın; “yağmurların da ıslandığı bir yağmur vardır adı aşk olan. Ateşlerin de yanıp kül olduğu bir ateş vardır adı aşk olan… Gölgelerin de gölgede kaldığı, sırların sır verdiği bir haldir aşk! Hülasa tüm aşkların da aşık olduğu bir aşk vardır, ilahi aşk!” derken, vurgulamaya çalıştığı da aynıdır aslında; Allah aşkı.
Allah ile olduktan sonra ölüm de, ömür de, hoştur. Allah aşkı, insanı kendinden etmez, bilakis kendine getirir. Şems-i Tebrizi’nin ifadesiyle; “sevmek bu kadar güzelse, kimbilir sevmeyi Yaratan ne kadar güzeldir.”
Hz. Mevlana; “Allah bana aşkı nasip etmedi diyorsun. Kulağınla değil yüreğinle dinle! Aşk kapıyı çalıyor da sen duymuyorsun” derken, anlatmaya çalıştığı da yine ilahi aşktır. Bütün varlıklar O’nun aşkıyla yanar, tutuşur ve pervane olurlar.
beyoğlu sokaklarında bir şubat soğuğunda beni uğurla çünkü bugün hayatından defoluyorum, aşk yasal cinayetmiş ve kaptanım yangınlı şiirler yazıldı ağır romanlar eşliğinde, öylesine kor oldu ki yüreğimin en sapa yerlerinde muhalif hisler. bu hislerin enkazı gebe oldu ruhumda taşıdığım amansız facialara. ben iyileşmeyi beceremedim bir ecza deposuna
kızılcık şerbeti
Sana bir şey diyeceğim,
Ben sende çocukça,
Duygularım kalbimin sokaklarında,
Şımarınca elde durmuyor her şey,
İşte anla beni,
Aşk bu kadar basit değil.
Ne kadar güldük seninle,
Boşuna
Sen yoksun
Boşuna yağıyor yağmur
Birlikte ıslanmayacağız ki
Boşuna bu nehir
Çırpınıp pırpırlanması
Kıyısında oturup göremeyeceğiz ki
Uzar uzar gider
Boşuna yorulur yollar
Birlikte yürüyemeyeceğiz ki
Öyle uzaklardayız
Birlikte ağlayamayacağız ki
Seviyorum seni boşuna
Boşuna yaşıyorum
Yaşamı bölüşemeyeceğiz ki
Aziz Nesin
Ölü Ruhlar
Bembeyaz elbisesi kana boyanmıştı, vişne çürüğü dudaklarından usul usul akan kanlar yanağından ıslak toprağa damlıyordu, son anlarıydı biliyordu Asuman ama dayanmaya çalışıyordu çünkü sevdiği adam baş ucunda ona yalvarıyor, ağlıyordu dayanması için. Üşüyordu, ruhu yavaş yavaş terk ediyordu bedenini, ölüme yaklaşan gözlerini Ateş'e çevirdi, kalan son gücünü kullanarak kanlı ellerini sevdiği adamın yağmur ve gözyaşı ile ıslanmış yüzüne götürdü usul usul okşadı yanağını ağlama diyemedi, iyi olacağım diyemedi bu sefer sadece son defa birleştirdi dudaklarını...
(Ateş&Asuman)
Ben birinin hiçbir şeyiyim.
En çok da bu koyuyor.
Ortak tek bir fotoğrafımız bile yok.
Bugünlerde ben adsız bir özlemim.
Yağmur yemiş bir deniz gibiyim.
Attila İlhan
ibrahim, kırılmak puttan eskidir, bilmiyorsun.
bilmiyorsun yakmayınca ateş seni
burada yangınlar ne turuncu ne zebercet ne ah u figan
göğ yarıklarından yağmur taşıyor gözlerime
boşluk ve devletle hüzün yetiştiriyorum
ayağımı bir suya takılı halde gülenler beni
bilmiyor oysa
şurama dayanıyorum ibrahim, bütün kemiğimle bıçağa
bir uzağın sırtı
Tahta kiremitlere ismini verdim
Üzerine gölgesini seren rüya kuşları adına
Kanatlarına yaralı bir çiy tanesi bıraktım
Düşlerin kanıyor, rüzgarı delen yankıların
Giderken kesik gözleriyle sonsuzluğa
Ulu dağlarına minnet dualarımı fısıldadım
Her bir dalda incelirken bileklerim
Ruhuna umarsızca toprak atıyorum
Sargısında kayıtsız jiletli
İran'da Gökten Balık Yağdı...
Subhanallah!
İran’da yaşanan hortumdan dolayı gökten balık yağdı.
Allah bazı âyetlerinde "size gökten rızıklar indiririz..." derken; bu mucizevi olayla sadece yağmur ve yiyilecek olan kuşları kastetmiyor. O (cc) denizdeki yaşayanları da rızık olarak gökten indirir.
Bu da hakimiyetin kimde olduğunu gösteriyor...
ÖNCE BEN KOPTUM HAYATTAN
Zaman ağını örmüş sevgimiz zamana yenik düşmüş
Telli duvaklı geldiğin gün eskilerde kalmış
Yağmur güneşle beraber yağarken bir atın üstünde sen
Beyaz gelinliğinle yolları aşıp gelmiştin
Sana verecek temiz bir sevgim vardı
Aşkla dolan yüreğim seni bekliyordu
Biz yokluk içindeydik
Bu yokluğu düşünmeden gelmiştin gönlüne
Yıllarımız bu köhne
Bugün hem kar hem yağmur hem parçalı çok güzel bulutlu güneş havası sübhanallah …
Bu da okuduğum yer….
….yeryüzünün mevsim be-mevsim tazelenen hayretfeza nukuşlarının…
Sözler
Bırak artık o şemsiyeyi.
Belki bu ıslandığın son yağmur…
- Hikmet Anıl Öztekin
sensiz kalan bu şehri yakmayı çok istedim
mavi bir aleve dönüştürdüm kalbimi bir anda
tutuşturmak istedim beni böyle umarsız
bırakıp gittiğin bu zalim şehri
yakamadım gözlerin dikildi karşıma bir caddenin tam ortasında
inanılmaz güzel bakıyordu gözlerime hafif ıslak
en özel en bilinmeyen türleri açmıştı papatyaların
hatıralarınla titriyordu içim kuşlar kanatıyordu gönlümü
gri bulutlar
“AŞK BU “ dediler
Yazmadım seni daha,
Sevmeye ayırdım tüm zamanları,
Yazmaya bu yüzden vaktim olmadı.
Ben düşünmeye başlayınca seni
-Ki bu bir önceki düşünmenin sonundan çok öncedir
İnan ki dağlar, taşlar, inan ki bulutlar, yağmur ve kar
Toprakla su ve gökyüzü, güneş ay ve yıldızlar
Onlar da benimle birlikte
Ve onlar da benim kadar seni düşünürler...
Hep dalgınım bu günlerde
Saati cezveye koyup yumurta tutuyorum,
Bir gün takvime bakmasam yılı unutuyorum.
Aklım başıma gelmiyor, başıma çarpmadan dallar
Yolda yürürken dalıp dalıp gidiyorum.
Nisan'a kaç var diyorum saati sorarken.
Hiç böyle olmamıştım.
Bilenlere sordum ; 'aşk bu' dediler.🧚🏼♀️✨🤍🎀