Seni yalnızlığından tanıdım,
Kirpikleri kırık çocuk...
Çiğneyip durduğun dudaklarından.
Gözlerin yangın yeriydi,
Bir eylül göğünün bulut kümeleri
donuk bakışlarında...
Güldün mü, ben mi yanıldım,
Bilemiyorum...
Alay gibi bir ağıt dudak uçlarında,
Gücenik duruşundan tanıdım seni...