ruhum yagmurun yagmasi icin bulutlara dizleri uzerine cokmus, yalvariyor.
Gözün bulutlara takılıyor, güneşle arana sonsuzluk kadar yakın bir mesafe giriyor. Yalnızlık bazen zor geliyor. (bazen mi?)
Yine geldim sana kendime dünümden yarınıma
Kendime ala bir güzellikle dokunuşun mavisine
Umuda çiçeğe kuşa börtü böceğe grimsi beyaz bulutlara bahara yarına ilham dolu gülüşler biriktirek yüreğimde bugünüm yarınımda birer gül gibi açmasını istediğim de ve en çetin yenilmiş lerde en acı veren düşüşlerde veyahut en çetrefilli yolların en sonunda kendini daha güçlü bulduğum da kendimden yeni bir ben oluşturduğumda yine sana geldim ey deli kadın yeni yollara yeni yolculuklara yepyeni umutlara seni o yedi yaşındaki masumiyet kokan gülümseyisinle, seni sen olarak seni sen kalarak, yaşamaya ve yaşatmaya geldim. Şükran DEMİRHAN 
Şükran Demirhan
Sen varsın
Gönül tezgahında şiir dokudum
İplik iplik nakışında sen varsın
Aşk yolunun kanunu okudum
Madde madde yokuşunda sen varsın
Fikir vadisinden bir ırmak geçer
Eğilir serviler suyundan içer
Bağrında ay doğar zambaklar açar
Sessiz sessiz akışında sen varsın
Öz suyusun hayat denen şişenin
Nedenisin keder ile neşenin
Sevda cephesinde şehit düşenin
Donuk donuk bakışında sen varsın
Hep senin renginde görünür bahar
Yaprakta yeşilin gülde kokun var
Yama yama kalbimdeki yaralar
Sıra sıra dikişinde sen varsın
Gidip de yorulma çok uzaklara
Sen-seni gel benim içimde ara...
Umut güneşimin mor bulutlara
Girip girip çıkışında sen varsın
Abdurrahim Karakoç
Ağlama ki ,aynalar kırılıyor içimde
Ağlama ki, aynalar kırılıyor içimde
Bulutlara değdirme ellerini, ne olur
Ruhuma dokunduğun fırtınalı bir günde
Ağlama; bakışların deli divâne olur
Aldanma kara bulutlara, gün hep AYDIN ツ
Gülümseyin işte;
kimine yalandan,
kimine inattan,
kimine içten,
kimine küfürden,
kimine sevgi ile,
kimine aşk ile...
Bir şekilde gülün,
o yerine gider...😉
Hele bir sabah olsun Revinya
Gör bak, kuşlara, bulutlara
Hele bir sabah oladursun
Seher vakti sevmeye başlayacağım seni ..
Derdin varsa git denize anlat. Kedilere, bulutlara anlat. Pencere pervazında çiçeklere anlat. İnsana dert anlatılır mı hiç?
Aşık Veysel
Parlak kravatlara, şık tayyörlere, rüzgârlı eşarplara nasıl bakıyor?
Nasıl bakıyor gözleriniz, gözlerinize hiç baktınız mı?
Ne var sizin gözlerinizde, elem mi, keder mi, çaresizlik mi, korku mu, sevinç mi, ümit mi, bezginlik mi?
Kilitli bir kapı gibi mi yoksa?
Şehir ışıklarına nasıl bakıyor gözleriniz?
Bulutlara, doğan güne, akşam kızılına...
Silahlara nasıl bakıyor gözleriniz?
Üstünüze tutulan silahlara...
Kelepçelere, hapishanelere, darağaçlarına...
Sokak çocuklarına...
"Hakkımı istiyorum," diye bağıran o ihtiyara...
"Yalnız değilsin kızım" diye hapishaneye giden kızının ardından hıçkıran anaya...
"Nerede benim kocam" diye soran yaşlı kadına...
Sizi korkutan eski generallere nasıl bakıyor gözleriniz?
Dünyaya, hayata, dostlara ve düşmanlara...
Nasıl bakıyor sizin gözleriniz?
Kilitli bir kapı gibi mi, hiç ışık sızdırmayan?
Gözleriniz, bir aynada gözlerinize değdiğinde, nasıl bakıyor?
Utançla m ı, ıstırapla mı, ko rkuyla mı?
Sizin gözleriniz nasıl bakıyor, hiç merak ettiniz mi?
Nasıl bakıyor o gözleriniz şu yaşadığınız hayata?
Karanlıkta Sabah Kuşları
Oğlu kaybolmuş bir anneyi gördüğünüzde, gözleriniz nasıl bakıyor?
Bir zengin gördüğünde gözleriniz nasıl bakıyor?
Bir general gördüğünde...
Çocukları yerlerde sürüyen polislere nasıl bakıyor?
Ya kocasını arayan bir kadının kederli gözlerine nasıl bakıyor gözleriniz?
Ağaçlara nasıl bakıyor?
Denize, bulutlara, çiçeklere...
Martılara...
Çocuklarınıza nasıl bakıyor gözleriniz?
Gözleriniz nasıl bakıyor, hiç merak ettiniz mi?
Karanlıkta Sabah Kuşları
“Bu sabah hava berrak;
Bu sabah her şey billurdan gibi.
Gök masmavi bu sabah,
Güzel şeyler düşünelim diye.
Yemyeşil oluvermiş ağaçlar,
Bulutlara hayretinden.”
Kuşlar da gelince....
Yaralı kalbimi bir uçurtmanın ucuna
bağlayıp gökyüzüne uzatıyorum....
Birden mutlu hissediyorum
İnanılmaz bir mavilik
Pamuksu bulutlara dokunuyorum
Az sonra kuşlar da gelince
Seni unutuyorum....
Mayıs 
Hanife Çıta
02.05.2024
Ben mi? Bildiğin gibiyim işte. Normal ben gibiyim, her zamanki ben. Ne olabilir ki her zamanki benim. Tek başıma kulaklığımı takıp gülen insanları izliyorum. Yoldan geçenleri sayıyorum. Yağmur yağar mı diye bulutlara bakıyorum. Parlaklığına dalıp güneşi izliyorum. Tanımadığım insanlara tanıdığım yerlerden bakıyorum.
Sohbet ediyorum insanlarla, konuşuyoruz, dertlerini anlatıyorlar, Ben mi? Ben pek konuşmam, genelde dinlerim. Dertli birine karşı nasıl kendi derdimi açabilirim ki, saygısızlıktır. Bana anlatmaya gelmiş birine nasıl kendimi anlatayım. O bilmiyor ki derdimi benim gibi düşünsün. Bilse düşünür müydü onu da bilmiyorum da, neyse senin de derdin var ki okuyorsun. Beni geç, ben... Ben bildiğin gibiyim işte. Normal ben gibiyim, her zamanki ben. Ne olabilir ki her zamanki benim. Tanıdığım insanlara tanımadığım yerlerden bakıyorum.