"Bir virgül için ölünen bir dünya düşlüyorum."
Sayfa 7Kitabı okudu
Böyle bir acı çekme iştahıyla kahrolunduğu zaman -bunun sonunu getirmek için- binlerce hayat gerekirdi; ruhların göçü fikrinin nasıl bir cehennemden çıkmış olabileceği anlaşılıyor.
İntihara meyilli olmak, yasalara saygılı pısırık katillere mahsustur; öldürmekten korktuklarından, kendilerini yok etmeyi düşlerler, cezalandırılmayacaklarından emin olarak.
Hayata uyma yeteneğimin sırrı mı? Gömlek değiştirir gibi ümitsizlik değiştirdim.
Bitkisel bir bilgeliğe doğru: Bir ağacın gülümsemesine karşılık, bütün korkularımdan yüz çevirirdim...
"Gözleri içine düşmüş kırık bir kukla gibiyim."
Bir akıl hastasının bu lafı içebakış üzerine olan eserlerin tamamına ağır basar.
Özgürlük mü? Afiyeti yerinde olanların safsatası.
Ekilen burukluk tohumlarını bertaraf etmek için uğraşırken ''üzgünsün '' denilmiyor mu ? Ne kadar pasif aynı zamanda agresif bir soru..Bu hayatta bağlantı kurulmasından gurur duyduğum dostlarım;
İnadına insan
Renksiz,
Kimliksiz,
Adsız,
Ünvansız,
Sadece insan...
''Aşka, hırsa, topluma sırt çevirenlerden kendinizi sakınınız.
Vazgeçmiş olmanın intikamını alacaklardır...''
"Fransızlarla görüşe görüşe insan nazik bir şekilde mutsuz olmayı öğrenir."
"Almanlar ve İspanyollar kendilerini izah ederken bir kulak verin; kulağınızda hep aynı nakaratı çınlatacaklardır: trajik, trajik... Uğradıkları musibetleri veya duraklamalarını size anlatma tarzları, uç verme biçimleridir bu... Balkanlar'a doğru dönün; yerli yersiz şunu işitirsiniz: kader, kader... Kökenlerine çok yakın olan halkların, etkisiz hüzünlerini kamufle etme yolu. Mağara adamlarının ketumiyeti..."