"Bunu Tanrı değil, yaptıklarıyla kendisi yazdı. Kendimize ettiğimizin yanında, önemsiz kalır toplum baskısı. İnsanın kendisi hakkında düşündüğüdür belirleyen, daha doğrusu, belirten yazgısını."
“Öleceğiz! Yine görüşeceğiz! Anneni göreceğiz! Onu göreceğim, onu bulacağım, ah, karşısına geçip kalbimden geçenleri bir bir anlatacağım! Annene, senin benzerine.”
"Zorba kız kaçırır
Kamarot kurşun kaçırır
Karaborsacı döviz kaçırır
Zengin hanım kürk kaçırır
Orman eşkıyası kütük kaçırır
Ve sonunda kaçırmak için bizlere
Elbette akıl kalır."
“Hem kendimle fazlasıyla meşgul olduğumdan, hem de iç dünyam fazlasıyla fırtınalı olduğundan, başkalarını kendi haline bırakmayı yeğliyorum, keşke onlar da benimle uğraşmasa.”