İnsanlara iyilik yaptıklarında duyduğumuz sevgi, hata işlediklerinde duyduğumuz nefrete kıyasla öyle küçük ki, en kolayı hiçbir şey yapmamak, hiçbir şey söylememek ve hiç kimseyi sevmemek oluyor.
Toplumsal bir mitolojileri yokmuş; ihanet, hazine ya da kardan kalelere dair öyküler yokmuş. Güvenli bir varoluşmuş ama bir peri masalı değilmiş.
"Benim ailem sensin" derdi.