Dolayısıyla hem söz konusu duyguya bağışıklık kazandı
ğımdan hem de kızcağız dokunsan ağlayacak gibi durduğundan,
sıramın üzerindeki kitapların birini yere atıverdim. Bütün gözler
bana çevrildi. Yere düşeni almak için eğilirken diğer kitaplarımı da
fırlatmaya başladım; duvara, pencereye ve sımftakilerin kafalarına
doğru. Bir de garanti olsun diye oturduğum yerde ağırlığımı arkaya
verip devrildim. Yere düşmemi, kıs kıs gülüşmeler, alkışlar, bir veya
iki “ucube” nidası ve Bay Black’in hırıltılı sesi izledi: “Gösterin
bittiyse... dersime devam edebilir miyim... Theodore?”
Sayfa 37 - Pegasus Yayınları