Dik dur. Dizin kanadığında çaktırmadığın gibi, gözlerin kanadığında da koyverme hemen kendini! Çocukluk işte, düşmüşsen bırak da kanasın biraz. İzin ver ki kabuk da bağlasın. Aynı çocuk değil midir kanadığında ağlayıp kabuğunu soymaktan da kendini alıkoyamayan?
Korkma, düş! Hatta zevk al daha da aşağılara düş bazen. sürünsen ne yazar, geçmeyecek mi sonunda?
Utanma! Düşmekten de hiç korkma! Çünkü düşmek, kalkmak için aradığın o elin sana ait olduğunu öğretecektir.
İşte o zaman değişecek her şey.
Allah'ım, ne zor şey şu büyümek! Hayata tutunmak, tutunduğun dalın bir meyvesini çalmak için kökünü kesen insanlarla uğraşmak.
Sonra sevmek, uğrunda ölecek kadar çok sevmek. Yaşayabilmeyi göze almak adına çok sevmek. Her şeyden vazgeçmek hatta ve hatta büyümek, kim bilir belki de içindeki çocuktan vazgeçmek...
.
..