"Vicdanımız kuruyor. Babalarını erken kaybetmiş yetim çocukların masum başlarını koyacakları göğüsler çok tan çöktü, farkında mısınız?
Göğüs çöktükçe zulüm tepemizde kalıyor. Kavisli ve dolaşık geçmişimizse, bozuk düzenimizin telleri olmuş. Duyduğunuz sesler bu yüzden içli ve bu kadar derinden geliyor.
Şimdi bir türlü sığamayıp, delice bir kavgaya tutuştuğumuz, adına Anadolu denen şu kadim topraklarda, binlerce yıl önce hüküm sürmüş, bir Hitit kralının oğul larına bıraktığı vasiyete bakın isterseniz: 'Öldüğümde beni, usulünce yıkayın, göğsünüze yaslayın ve toprağa bırakın. Bu kadar."
Hayatın en yalın ve en efsunlu meseleleri, ölüm ve yaşam, anne-baba-çocuk arasındaki zor muhabbet, büyümek ve yaşlanmak üzerine... Vefalı bir oğulun gözüyle. Bilhassa ölümün, ölümle başetmenin olağanüstülüğü ve olağanlığı üzerine... "Alışmaya" direnen bir hekimin gözüyle.
Taşranın sıcak kucağı ve serin kasveti üzerine... Orayı hem içinden hem dışından bilen bir evladının gözüyle.
Türkiye'nin ipin ucundaki yakın tarihinin gölgesi... Kalbi avucunda birinin gözüyle.
Ercan Kesal ' dan, aynanın kenarındaki fotoğraflar misali hayat parcaları, sohbet makamında insan hikayeleri.
Okuyun, tavsiye edin. Zira ben sizlere naçizane tavsiye ediyorum. Eminim seveceksiniz.
sn
Bartu, Lal, Işık, Mutlu, Yankı ve Koza...
Hayat tarafından ordan oraya savrulmuş 6 çocuk onlar.
Helin ise hiçbir zaman kendini ait hissedememiş olduğu yere. Sürekli bir korku ile büyümek zorunda kalmış bir kadın. Herkesin yaraları var, ve biz bu yaraların yavaş yavaş iyileşmesini okuyoruz aslında. Ben kitabın bu kadar mükemmel olacağını düşünmüyordum. Oysa çok hoşuma gitti.
Yazarı Aslı Arslan ile de bir imza da tanıştım ve Aslı ya da Raife diyelim biz, çok eğlenceli, samimi ve gerçekten gülümsemesi çok içten. Ben yazara da kitaba da 10 puan veriyorum! 
Aslı Arslan
Kitabı okurken bir çok ailenin içine girdim. Hiç fark etmediğim detaylar farkettim. Sadece filmlerde olur diye düşündüğüm şeylerin gerçekten yaşanmış olabileceği gördüm. Ve herşeyin çözülebileceğini, insanın eğer isterse bütün yaralarını iyileştirebileceğini gördüm. Harikaydı. Öyle bir dil ile anlatılmış ki hayran kaldım. Okurken ben doktorum. Hastalarım geldi ve onlara konuştum. İyileşme süreçlerine tanık oldum.
Zor Bir Ailede Büyümek#harika
Bu kitapla beraber -her ne kadar içimi ezen bir okuma olsa da- kadınları ve onların hikayelerini okumayı ne kadar çok sevdiğimi tekrar anladım. Kitaba kısaca değinmek istiyorum.
“Annem ben doğduğum an öldü.” diyerek başlıyor Annemin otobiyografisi, yazar daha ilk cümleden kitabın ve anlatımın sertliğini hissettiriyor okuyucuya. Xuela doğarken annesini kaybediyor. Dünyaya geldikten kısa bir süre sonra ise babası tarafından, büyütülmesi için kirli sepeti misali, bir çamaşırcı kadına bırakılıyor. Xuela çamaşırcı kadının yanında yalnızlık ve ilgisizlik içinde büyümek zorunda kalıyor. Uzaktan bakıldığında, annesinin yokluğu, babasının yokluğundan bir farkı olmayan varlığı onu katı ve donuk bir kadın haline getirmiş gibi görünüyor ama ben daha çok sevgiye ve ilgiye muhtaç bir kız çocuğu gördüm . Bu sevgi ve ilgi eksikliği , bilhassa erkeklerle olan ilişkilerinde etkin bir rol oynuyor. Güçlü, rahatsız edici, insanın yüreğine taş misali oturan bir metin. Sömürge altında olan bir coğrafyada tek başına hayatta kalmaya çalışan Xuela ile özellikle hemcinslerimin tanışmasını isterim.
Annemin Otobiyografisi 
Jamaica Kincaid
