Şu iğrenç saat, ya olur hale gelecek kadar azalsın ya da bir sonu olacak kadar büyüsün.
Gün bir daha ışımasın ve ben ve bütün bu oda ve ait olduğum havası, hepsi Gecede can bulsun, Karanlıkta mutlaklığa kavuşsun ve geriye hiçbir şey kalmasın benden, belki ölümsüz bir şeyse bile, belleğimin titrek, iz bırakabilecek bir gölgesi bile.