gün, senden ışık alsa da bir renge bürünse; ay, secde edip çehrene, yerlerde sürünse; her şey silinip kayboluyorken nazarımdan, yalnız o yeşil gözlerinin nuru görünse. sen ki kül ettin beni onmaz yakışınla, sen ki gönüller tutuşur her bakışınla. hançer gibi keskin ve çiçekler gibi ince çehren bana uğrunda ölüm hazzı verince gönlümdeki azgın devi rüzgârlara attım; gözlerle günah işlemenin zevkini tattım. gözler ki birer parçasıdır sende ilahın, gözler ki senin en katı zulmün ve silahın vur şanlı silahınla gönül mülkü düzelsin. sen öldürüyorken de vururken de güzelsin.
bana yaşadığın şehrin kapılarını aç. başka şehirleri özleyelim orada seninle. bu evler, bu sokaklar, bu meydanlar ikimize yetmez.
Okur Takip Önerileri
gitmek mümkün olsa da gitsem uzaklara; sevmesem seni bir daha, paramparça etsem yüreğimi cam gibi. sonra yaksam, savursam küllerini karlı dağlardan açık denizlerden. yine seni severdim toz toz,
yine sana tapardım küllerimin ağırlığınca.
şimdi yoksun. seni dilediğim gibi düşünebilirim artık. tutar ellerini öpebilirim uzun uzun, kimseler ayıplayamaz beni.