Bizim çağımız dışında her çağın kendi idealleri vardı. Tüm bu idealler, azizler, kahramanlar, beyefendiler, şövalyeler ve gizemciler kültürümüz tarafından saf dışı bırakıldı. Geride ise sadece iyi ayarlanmış, sorunsuz olabildiğince silik ve belirsiz bir insanlık kaldı.
Sayfa 10Kitabı okudu
Bizim çağımız dışında her çağın kendi idealleri vardı. Tüm bu idealler, azizler, kahramanlar, beyefendiler, şövalyeler ve gizemciler, kültürümüz tarafından saf dışı bırakıldı. Geride ise sadece iyi ayarlanmış, sorunsuz, olabildiğince silik ve belirsiz bir insanlık kaldı.
Sayfa 9 - Kuraldışı YayıneviKitabı okudu
Bizim çağımız dışında her çağın kendi
idealleri vardı. Tüm bu idealler, azizler, kahramanlar, beyefendiler, şövalyeler ve gizemciler kültürümüz tarafından saf dışı bırakıldı. Geride ise sadece iyi ayarlanmış, sorunsuz, olabildiğince silik ve belirsiz bir insanlık kaldı.
Bizim çağımız dışında her çağın kendi
idealleri vardı. Tüm bu idealler, azizler, kahramanlar, beyefendiler, şövalyeler ve gizemciler kültürümüz tarafından saf dışı bırakıldı. Geride ise sadece iyi ayarlanmış, sorunsuz, olabildiğince silik ve belirsiz bir insanlık kaldı.
Memleketimden Kadın Manzaraları
Türkçeye “Cilalı Taş Devri” olarak çevrilen “Neolitik”, aslında insanlık tarihinde tarımın ortaya çıkmasını sağlayan devrimi ve bunun sonucu olan toprağa dayalı, çiftçi-hayvancı köylülüğün hayata hâkim olduğu dönemi tanımlar. Bu dönem, daha önce de değinildiği üzere günümüzden 10 bin yıl önce başladı ve 18. yüzyıl ortasındaki Endüstri Devrimi’ne kadar sürdü. Endüstriye dayalı yeni hayat, tarımcı köylülüğü ekonomik anlamda minimalleştirmiş, kültürel anlamda ise tasfiye etmiştir. 20. yüzyılın ortasından itibaren de endüstriyel yaşam daha radikal bir evreye, elektronik devrimi aşamasına geçti. Çağımız, elektronik çağı. Elektron taneciklerinden saçılan “nimet”ler her yanımızı kaplamış durumda.
Türkiye, Cumhuriyet’in başında hâlâ “Neolitik”teydi. Bir kaç on yılda Neolitik’ten Endüstri’ye, oradan elektroniğe uzanmayı ya da koşmayı bırakın, sıçramaya kalkıştı. Ama olmadı. Ne geleneksel köylülük tam bitti ne de modern, endüstriyel kentlilik tam hayata geçti. Aşınmış, bozulmuş deformasyona uğramış, ama tükenmemiş bir geleneksellikle, özümsenememiş, kökleşememiş ve güdük bir modernlik arasında, bir de “postmodern-elektronik küresellik” aşamasını tecrübe etmeye çalışıyoruz.
iletişim yayınları, e-kitapKitabı okudu
Gitgide yalnızlaşan, içine kapanan, çevresinden soyutlanan, iletişim olanakları daralan bir insanlık var karşımızda. Bu büyük kitle nasılsa kendisine bir yol bulacaktı. İçerdiği bütün soğukluk ve donukluğa karşın (çünkü arzuyla aramızda artık bir ekran var) internet bu kapıyı aralıyor. Böylece içine girdiğimiz çağ büyük bir ‘röntgencilik’, büyük bir ‘dikizcilik’ çağına dönüşüyor. Çünkü, son kertede internet bize her türlü arzuyu tatmin olanağı sağlasa da bunu sadece görerek yaşama olanağı veriyor. Dolayısıyla, çağımız görselliğin arzuyla olan gizli ilişkisine çok derin bir çentik atıyor, arzunun niçin sadece muhayyileyle ilgili olduğunu internet bize bir kez daha anlatıyor.
Sartre
"Daha önce söyledim, şimdi de tekrarlıyorum: İnsanlık tarihinin tek geçerli yorumu diyalektik maddeciliktir." "Ve çünkü -yine Sartre'a göre- gerçekliğin kendisi Marksisttir ve Marksizm, -hiç olmazsa çağımız için- aşılmaz durumdadır."
Alkım Yayınları
