Aylan Bebek: Sahildeki Can Kırığı
-misket oynayacaktı,
masallar dinleyecekti,
daha görecek ne çok düşü vardı
vurdular düşlerinden,
öylece kumsala düşüverdi-
Sayfa 73 - Karina Yayınevi
canan abla, can abiye 'canım' derdi hep. can abi de ona. canan abla, can abiye ne zaman alınsa 'canımı kırıyorsun ama' diye sitem ederdi. canan abla öldüğünde 'canım kırıldı, be ulaş' demişti can abi ağlayarak. canan ablanın ölümünden bir sene sonra açtığı kafenin adı da bu yüzden 'can kırığı'ydı. canı kırılmıştı can abinin.
Sayfa 263 - can kırığı kafesi
Aylan Bebek: Sahildeki Can Kırığı
“yumuk yumuk elleriyle ana sütü kokan ıslak saçlarını tarasa... martılar çığlık çığlığa kanat vuracak... serçe parmağım uyuyor
şaka şaka ben ölmedim deyip uyansa, kumdan kaleler kursa... gökkuşağı açacak, dünya zınk diye duracak... hüzün yumağım uyuyor”
Sayfa 74
İyi geceler 1K
Zamanında kırıntıydın. Koptun, çarptın, karanlıkta süzüldün, uzaya sürtündün. Yandın, tutuştun, közdün, sonunda dipdiri yere düştün. Yekpare bir bilincin kırığı, mecburen eksiksin. Bu yüzden hiçbir çöle en büyük duyguyla bakmadın henüz, hiçbir kahrı çekmedin dibine kadar. Can kulağı dinlesen de birçok sesi işitmedin. Bildiğini bilmekle uğraşan sen ezeli yetim, aynı anda hem yerdeki kayıp hem gökteki har, hatırladığın neyse o kadarcıksın. Dünya dediğin senin sahibin, hatırladıkça daralan, unuttukça boşalan yer. Sen hem dara hem boşluğa dair, şimdi, burada, bir can parçası, sadece cins, sadece yurttaş değilsin.
Aramızdaki Ağaç
~~Benden uzaklara gidiyorsan,bensiz de yaşayabilmelisin.~~
En derin yaralarla başlar en derin gülücükler...
Aylan Bebek Sahildeki Can Kırığı
-misket oynayacaktı, masallar dinleyecekti,
daha görecek ne çok düşü vardı
vurdular düşlerinden,
öylece kumsala düşüverdi-
Sayfa 74 - Katina Yayıncılık
Bir şeyin kıymetini ancak onu yitirince farkettiğimiz doğrudur; peki ama bir şeyi bulana kadar ondan yoksun olduğumuzun da farkında olmadığımızı bir düşünsene…
timaş yayınevi
Can Kırığı: Özgecan
Tende yara gibi yakışıksızdır genç yaşta ölüm.
Sönmesidir ışıltının,
Daha açılmadan solmasıdır gülün.
Sayfa 77
Aylan Bebek Sahildeki Can Kırığı
Bizim harabeye dönmüş kentlerimizde,
balıkçı ağlarında yaşanan can pazarı misali her gün can pazarları yaşanır,
ölüm koroları hiç susmaz.
Kese kağıtları değildir patlayan
Metal kuşlardan bombalar yağar,
göğümüzde serçeler uçmaz.
Demir leblebiler gezinir içimizde,
kan göllerimizde nilüferler açmaz.
Biz her şeyimizden vaz geçeriz de
ölüm bizden hiç geçmez.
Aylan Bebek: Sahildeki can kırığı…!
-misket oynayacaktı, masallar dinleyecekti
daha görecek ne çok düşü vardı
vurdular düşlerinden, öylece kumsala düşüverdi.-