Sabret gönül sabret sakın isyan etme
Bir gün elbet bitecek bu çile isyan etme
Dört kitaptan başlayalım istersen gel söze
Orda öyle bir isim var ki kuldan öte kuldan ziyade
Onu düşün ona sığın o senden öte benden ziyade
Bir sabah elbet güneşde doğacak penceremde
Ama bil ki ateşin hala yanacak yüreğimde
Göz yaşlarım akıp gidecek selden öte selden ziyade
Bir canım var vereceğim baldan öte baldan ziyade...
Barış Manço
Murat Menteş yazsın, ben okurum düşüncesindeyim ama bu kitabına, kendisine olan hayranlığımı katmadan, eğrisiyle doğrusuyla yorum yapmak niyetindeyim (bu arada, ne yazarsa okurum dedim ama şiir kitabını ve Dublörün Dilemması'nı hala okumadım, çaktırmayın).
Ruhi Mücerret'teki gibi, yine bir kaos ortamı ile karşımıza çıktı yazar. Orada da Coca Cola
"bir ben var ki benim içimde benden öte benden ziyade"
Bu akşam yine garip bir hüzün çöktü üstüme
Hücrem soğuk bir tek sen varsın düşlerimde
Demir kapı yine kapandı ağır ağır üzerime
Kelepçeler yine vuruldu kilit kilit yüreğime
Derin derin soluyorum seni gecelerce
Duvarlara kazıdım ismini her köşeye
Dudakların şeker gibiydi, baldan öte baldan ziyade
Pembe pembe yanakların, gülden öte gülden
Barış Manço'nun şu şarkısına itaaf olan kişi çok şanslı.
Senin için dağlar deler yol açarım yar
Senin için denizleri kuruturum yar
Senin için gök kubbeyi yerlere çalarım yar
Canım iste canım bile sana kurban yar