Barok döneminin tipik bir sloganı vardı: 'carpe diem'. Yani 'gününü gün et!' Yine çok söylenen bir başka Latince söz de şuydu: 'memento mori'. Bunun anlamı da 'öleceğini unutma!'
Bu kitabı aldıktan sonra yorumlara baktığım için çok memnunum. Çünkü beğenmeyenler vardı ve almayabilirdim. O yorumları okuduğumda inşallah beğenirim demiştim ve beğendim. Harika. Yıldızlar. Vişne. Gerçek aşk. Mükemmellik... Yüzümde tebessüm oluşturan, bana bazı şeyler anlatan bir kitaptı. Kitabı okurken içinde kayboldum. Hemen nasıl bitti, zaman nasıl geçti? Dedim. Bazı yerlerde üzüldüm. Kitap vazgeçmemenizi öğretiyor sanki. Öyle olmalı zaten vazgeçmemeliyiz. Ve CARPE DİEM.
Barok dönemin tipik bir sloganı vardı: 'carpe diem'. Yani 'gününü gün et!' Yine çok söylenen bir başka Latince söz de şuydu: 'memento mori'. Bunun anlamı da, 'öleceğini unutma!'
Carpe diem' anını yaşa. O anın değerini bil ve ne olursa olsun yapmak isteyeceğin şeyden asla vazgeçme. Bundan daha güzel anlatım biçimi var mı acaba ?