İsraf önce kişisel yıkım getiriyor, sonra sosyal bir anlam kazanarak toplumları, milletleri, uzak insan gruplarını etkiliyor. Sebep, dengenin bozulmasıdır. Çünkü israf devamlı kayıptır. Dahası, ortak kazançlara el koymaktır. Bu el koyuşla hayatın maddi ve manevi ritmi bozulur... Hayatı çirkinleştiren kalplerin kırılmasıdır.