‘Allah çirkin şansı versin’ derler bizim buralarda. Okudukça anladım güzelliğin lanetini. Anasını babasını belki Süleyman amcasını cezalandırmak isterken güzelliği başına bela olan düştükçe düşen, rezillikten rezilliğe koşan, her kurtuluş sandığı adamda biraz daha batan,ama asla içi soğumayan,hırsı bitmeyen bir kadının hikayesi.
Okudukça merak uyandırıyor hikaye içine alıyor. Daha kötü ne olmuş olabilir,ne yaşamış olabilir diyorsun ama her sayfada yeniden batıyor.
Aslında üçleme olduğunu yeni öğrendim. Kapak Kızı ve Osman ı okuma listeme hemen ekledim ve heyecanla okumayı bekliyorum. Bu rezilliklere bir de Osman’ın gözünden bakabilmek için okuyacağım.
Ahmet Büke'nin okuduğum ikinci kitabı oldu "Ekmek ve Zeytin" ve yazar bu kitabındaki tarzı ile beni resmen ters köşe yaptı. Deli İbram Divanı'nı okuduğumda Yaşar Kemal' e benzetmiştim tarzını ama bu öyküler kitabında çok farklı bir kalem ile karşılaştım... Sevdim mi sevdim gibi ama öykülerin konusu, yazarın kurduğu cümleler çok farklı geldi.
Güçtür hatırlamak sana ram olduğum demi,
(Ey her bakışta bir daha ilhamı râm eden!
Bir yerde, bezm-i canda mı, dîvân-ı Cem'de mi
Bir yerde görmüşüm seni dünyâmı görmeden.
On altıncı yüzyıl kayıtlarına göre Karadeniz'deki Çepnilerin yurdu Trabzon'un batısındaki yöreydi. Çepnilerin yöredeki en kalabalık topluluk olmasının bir sonucu olarak onaltıncı yüzyıl ve öncesinde Giresun kazasının adı. Vilayet-i Çepni idi. Yöre deki dağlar da Çepni adını taşıyordu. Çepni vilayetinde Güvenç obasının ad verdiği
Kenzaburo ile tanışmama vesile olan Kişisel bir Sorun isimli kitap 1964’te yazılmış ve Nobel Edebiyat ödülüne layık görülmüş.
Kitabın ana karakteri olan Bird son derece bencil ve sinir bozucu bir karakter. Çoğu yerde sesli şekilde küfür edebilirsiniz.
Bebeği ‘anormal’ doğduğu için yaşamasın diye şekerli su ve su katılmış süt verilmesi için direten, karısı hastanedeyken o Himiko adında bir kadınla birliktelik yaşayarak hayatına devam ediyor.
Himiko’nun kocası intihar etmiş ve o da tutunacak dal arıyor. Hatta evini ve arsasını satıp Bird ile Afrika’ya gitme hayalleri kuruyor. Son ana kadar bebeği ölüme terk etmeleri, bebeğin o çaresiz ve aç hali beni derinlemesine etkiledi.
Neyseki sonunda bebeği için savaşmaya karar verdi..
Pek çok duyguyu içinde barındıran ve uzun süre düşünmenizi sağlayacak bir eser.
Kapak Kızıyla başladığım üçlemeye, ikinci kitabını da okuyup bitirerek eleştirme hakkına eriştim sanırım. Yeşil Peri Gecesi'ne ilk başladığımda ilk kitapla pek alakası yokmuş gibime gelmişti (ki zaten farklı karakterler, farklı hayatlar) ama elbet okudukça açıldı ve daha iyi bağdaştırıp anladım kitabı. Hatta o kadar iyi anladım ki akışı ve yazımıyla sanki kitabı okumuyormuşum da izliyormuşum gibi oldu. Her ne kadar hafifmeşrep de olsa hafiften ziyade olanca ağırlığıyla yüreğe dokunan bir karakter tasarlamış (Şebnem) bize yazar. Yaşanmışlıkların izlerini ve bu izlerin insana neler yaptırabileceğinin bir kanıtını görmüş bulundum. Ayfer Tunç nasıl yapıyor bilmiyorum ama bütün hikayesi gerçek bir hayat hikayesinden uyarlanmışçasına içimizden, içimden, dünyadan kopup bağrıma yerleşen tarzda bir romana imza atmayı beceriyor.
Ah Şebnem sarıp sarmalasam keşke seni.
Kapak Kızı'nı okurken çokça merak ettiğim Şebnem ile hayli tanış olduğum bir kitaptı Yeşil Peri Gecesi. Elbette az çok tahmin etmiştim Şebnem' in nasıl bir hayatı olduğunu ama böylesine içe dokunacağını, ezdikçe ezeceğini, onu alıp içime saklayasım geleceğini de düşünememişim. Okurken öyle üzüldüm öyle sinirlendim ki sanki önümde yaşadı hayatını da ben uzanıp tutamadım Şebnem'i. Bir Gün de ben olup koruyup kollayamadım.
Eklemezsem olmaz. Allah belanı versin Osman.
Bu arada trende kendini yakan görevli Bünyamin miydi acaba?
Bu metin bir inceleme değil, Yeşil Peri Gecesi'nin ana karakteri Şebnem'e yazılmış bir mektup. Bu sebeple içinde birçok spoiler içeriyor. Bu mektubu 2022'de edebiyat dersindeki bir ödev için yazmıştım. Bugün Şebnem'in özyıkım faaliyetini hatırlayınca açıp tekrar okuma ihtiyacı hissettim ve paylaşmak istedim.
Sanki yaşadıkça
Nobel ödüllü Kenzaburo Oe’nin 1964 yılında yayınlanan romanının kahramanı bir dershane öğretmeni olan Bird. En büyük hayali Afrika’ya gitmek olan kahramanımız, bebeğin beyin anomalisi ile doğduğunu görünce büyük bir şok yaşayıp gerçeklerden ve sorumluluklarından kaçmak için alkole ve Himiko adlı eski arkadaşına sığınıyor. Kitabı sarsıcı yapan, gerçekte yazarın da özürlü bir çocuğunun olması yani otobiyografik öğeler içermesi. Yazım ve çeviri dili çok güzel, rahat okunuyor. Tavsiye edilir.
Evet nerde kalmıştık...Ben bir kitap sayfası falan gibi bir şeydim, dört ay olmuş elime kitap vurmamışım:) Neyse bazen olur öylesi dönemler, önemli olan sayfaların arasına tekrar dönebilmek, ait olduğun yere...
.
Üçlemenin ikinci kitabını da bitirdim, şimdi kaldı geriye elde var Osman. İlk kitapta osbir dergilerine kapak kızı olarak poz veren Şebnem'in, bu sürece ve bu cürrete nasıl geldiği, bir insanın hayatında intihardan daha kötüsü olan özyıkıma nasıl ulaştığı, böyle azar azar, bile isteye, yıkıla yıkıla nereye varabileceğini oturup, okuyup izliyoruz...Aynı Şebnem gibi...
.
Harbiden de güzellik başa bela be...Onca kendi çirkin, ruhu kendinden çirkin insanlar arasında, çölde açan çiçek gibi hemen farkedilmen, herkesin tutmaya, koparmaya koklamaya çalıştığı Şebnem misali...
