Türk musikisi konserlerini hiç kaçırmqyan biri vardı: Dönemin Miliyet yazarı rahmetli Refi Cevat Ulunay. Ulunay, kafasında yana yatık beresi, sırtında da her daim deve tüyü paltosu: Ertesi gün mutlaka konsere dair bir şeyler yazardı Milliyet'in ikinci sayfasındaki köşesinde: Hasan Mutlucan'ın sesi için 'sıtma görmemiş' tabirini kulandığını çok iyi hatırlıyorum. Bir keresinde, yaşayan bestecilerden seçilen şarkılardaki sözlerin hafifliğinden, aşka-sevdaya fazla bulaşmışlıklarından söz edip Münir Nurettin'i eleştirmişti de rahmetli cevabî bir mektup yazmış, Ulunay da köşesinde yayınlamıştı: Divan şairlerinden bestelenmiş şarkılar çok daha cinsellik içeriyor, ancak günümüz Türkçesi içinde bunları anlamamız nispeten zor, hatta yer yer imkansız hfile geldiği için bu durum göze batmamış oluyordu; o yüzden de güftelerdeki aşk-sevda dozunu kriter olarak almak yanıltıcı olurdu.
Cemal Oğuz Öcal (1913-1971), İstanbul Erkek Öğretmen Okulunu bitirir (1935). Öğretmenlik yapar. Gazi Eğitim Enstitüsü Pedagoji Bölümüne girer. 3 Mayıs 1944 Turancılık olaylarında Serdengeçti ile birlikte tutuklanır; okuldan kaydı silinir. Berat edince 1947'de öğretmenliğe döner. Heceyle milli, hamasi şiirler yazar. Serdengeçti ile önceden
KIZILELMA
Bir varmış, bir yokmuş, Tanrı’dan başka
Kimseler yok imiş, yakın zamanda
(Bakû’)da milyoner bir kız var imiş;
Türklüğü çok sever, yurda yâr imiş;
Adı (Ay Hanım) mış, hanlar soyundan;
