Tatlı hayat! Seni düşündüğüm zaman ölümden korkuyorum. Ama dünyada ölümden kuvvetli bir şey yok mu acaba? Yoksa ben şimdiye kadar yaşamazdım. Varsa niçin ben onu görmüyor, duymuyorum? Belki, daha gencim. Belki daha hayatın ne olduğunu iyice bilmiyorum. Belki ben hayattan, hayatın bana ve hiç kimseye veremiyeceği şeyleri istiyorum. Dünyada zayıf insan yalnız ben miyim?
Sayfa 132Kitabı okudu
İnsan oldukları yalnız fersiz gözlerinden belli. Hareketsiz, hissiz yatıyorlar. Kımıldamıyorlar bile. Her biri eceli bekliyor, ecelse daha gelmiyor. Ama gelecek. Belki bu gece gelir, belki de yarın... Ama insanların ölüme ihtiyaçları var gibi... Onlar için ölümle hayat arasında hiçbir fark kalmamış. Onlar birer canlı cenaze zaten... Gözlerimin içine bakıyorlar. Hiçbiri imdat dilemiyor.
Sayfa 131Kitabı okudu
"Gözlerinin etrafı simsiyahtı, soluk yüzü yüzyıllık bir kederin eseriydi adeta."
Sayfa 236Kitabı okudu
"Niçin Macik, niçin insanı yaşatmıyorlar ata toprağında?"
Sayfa 235Kitabı okudu
"Kalbinde uzun zamandan beri uyuklayan şey, şimdi böyle ansızın neden uyanmıştı? Niçin böyle geç uyanmıştı?"
Sayfa 235Kitabı okudu
"Her şey değişiyordu: Hayvanlar, insanlar, yollar, tarlalar."
Sayfa 205Kitabı okudu