“İnsanlar giderek yalnızlaşıyor, konuşacak insan bulamaz hale geliyorlar. Eskiden nerelerde buluşuyorduk? Çeşme başlarında buluşuyordu insanlar, camide buluşuyordu, kilisede veya havrada buluşuyordu, bakkalda buluşuyordu, mahalle içinde ve kapı önlerinde kadınlar sohbet ediyordu. Erkekler, kahvehanelerde veya birtakım ortak buluşma mekânlarında bir araya gelip çene çalabiliyorlardı. Bu ortak yaşama mekânlarının, yahut bir sosyologun deyişiyle, ‘kamusal insan’ın çöküşüyle beraber, insanlar daha da yalnızlaşıyor ve yardım isteyecek bir insan arıyorlar.”
