"Ey dünya zevkini düşünüp hastalıktan ızdırap çeken kardeşim! Bu dünya eğer daimi olsaydı ve yolumuzda ölüm olmasaydı ve firak ve zevalin rüzgarları esmeseydi ve musibetli , fırtınalı istikbalde manevi kış mevsimleri olmasaydı, ben de seninle beraber senin hâline acıyacaktım.
Fakat madem dünya bir gün bize "Haydi , dışarı" diyecek feryadımızdan kulağını kapayacak. O bizi dışarı koymadan , biz bu hastalıklar ikazatıyla şimdiden onun aşkından vazgeçmeliyiz.
O bizi terk etmeden kalben onu terke çalışmalıyız."
"Yapılması gereken tek şey istirahat etmek. Eğer şans tanırsak doğa kendini içine düştüğü düzensizlikten kurtarmayı bilecektir. Her şeyi mahveden bizim endişelerimiz, sabırsızlığımız."