Sensin...
Rüzgarın peşinden koştuğu akasya kokusu da,
Uzun uzun şakıyan ama cinsi belli olmayan kuş da,
Koyunlarını yayan çobanın türküsü de sensin...
A&Ş
"Bir çobanın yaktığı bir dağ türküsü kadar yanık ve ıssız oluyor; insanın içinde büyüyen duygular."
Ney- Çanakkale Türküsü
Ney- Nazende Sevgilim
Ney- Hasretinle Yandı Gönlüm
Ney- Mihriban
Neyzen Tavsiyesi= 
Hakan Mengüç
NEY HİKAYESİ...
-“Hazreti Muhammed (s.a.v) kendi tekâmülünün üst noktası olan miraç hadisesinden sonra birçok sırra nail olur. Bir gün bu sırlar üzerine tefekkür ederken, Hazreti Ali girer içeriye. ‘Efendim sizi çok düşünceli
Asyalı Gezgin Bir Çobanın Gece Türküsü
Ey sürüm, mutluluğum çok azdır benim,
ama bundan değil benim derdim.
Sorar sana konuşabilseydin:
Söyle n'olur: Niçin hayvanlar keyiflerine
göre başıboş uzanıp yattıklarında
mutlu ve doygunlar, uzanıp yattığım yerde
benim içim neden kan ağlar?
Sayfa 98
Asyalı Gezgin Bir Çobanın Gece Türküsü
Bunu bilir, bunu derim: Bir başkası
yararlanır, mutlu olur bir başkası;
bu sonsuz devinim, bu geçici dünya;
Bana acı keder sunacak yaşam.
Sayfa 98
Asyalı Gezgin Bir Çobanın Gece Türküsü
Üzüntüdür doğumu insanın,
ölüm tehlikesi başucunda.
Istırap ve acıdır duyduğu ilk şey.
Doğar doğmaz anası ve babası
avutur onu doğmasından ötürü.
Her aşamasında
yaşamın omuz verir biri ona ve
diğeri, tavır ve sözleriyle sürekli
yollar arar yüreklendirerek,
avutma insanidir.
Niçin gün ışığına koymalı
sonradan avuntuya gereksinim
duyacak olanı?
Yaşam ıstırapsa
niçin katlanıyoruz ona?
Ey dünyadan habersiz ay,
işte böyledir
dünyası ölümlülerin.
Ne ki, sen ölümlü değilsin,
umurunda mı sanki
tüm bu söylediklerim.
Sayfa 96
Asyalı Gezgin Bir Çobanın Gece Türküsü
kan revan içinde, kılık perişan;
sonunda varacağı yere kadar
tuttuğu yolun; o denli üzüntü
ve yorgunluğun; yuvarlanır
dipsiz ve korkunç kuyuya
unutup gider her şeyi orada.
El değmemiş ay, işte
böyledir yaşamı ölümlülerin.
Sayfa 96
Ruhum ve kalbim bahara garkoldu.
İçimde kuşlar ötüşüyor. Sular şırıldıyor, yapraklar hışırdıyor. Kuzular çimenlerde, çiçekler arasında meleşerek zıplıyor.
Sahilde dalgalar, kumsaldaki çakıllarla oynaşıyor. Martılarla balıklar sanki kovalamaca oynuyor.
Yamaçlardan bir çobanın kaval sesleri, bir âşığın türküsü yükseliyor. “Oy Mehmed’im Mehmed’im.” sesi dalga dalga dağılıyor. Rüzgâr, ağaçların saçlarını tarıyor, çimenlerin yüzünü okşuyor. Ve ben, hayalimin atına atlamış, uçuyorum!
Dul Kalan Kadının Türküsü
Azgın boğa yaşamıyor artık,
Yere uzandı boylu boyunca,
Göçüp gitti.
Nasıl da uyudun, azgın boğa?
Koyun da derin uyuyor, kuzu da,
Sen de derin uyuyorsun.
Nasıl da derin uyuyor keçiler,
Oğlaklar? Derin uyuyor boğa .
Soruyorum derelere tepelere,
Soracağım yaban sığırlarına,
Soruyorum dağlara:
"Nerede benim genç
Sayfa 49 - Sümer - M.Ö (4000 - 2000)Kitabı okudu
Asyalı Gezgin Bir Çobanın Gece Türküsü
Üzüntüdür doğumu insanın.
Sayfa 96 - Türkiye İş BankasıKitabı okudu