Şehrin kuru gürültüsü içimdeki hiddeti yatıştırsın diye bekledim.Beni durduran yașlı bir kadının sesi oldu.
"Bir masal kitabı ister misin, evladım?"
Ses, yol kenarında bir bezin üstüne türlü türlü çocuk kitabı sermiş, onları satmaya çalışan yaşlı kadından geliyordu.Oldukça
yaşlı görünen teyzenin üstünde eski, uzun bir basma etekle tişört vardı.Serdiği bezin üstüne bağdaş kurmuş,oturuyordu.Saçları, insana Einstein'ın o ünlü fotoğrafinı hatırlatacak kadarkarmakanışık ve griydi. Kara gözleri garip bir delilile parlıyodu.
Yüzündeki derin çizgiler, o konuştukça daha da derinleşiyordu.Görüntüsü içime garip bir huzursuzluk verse de bu hissi
görmezden geldim.
"Çocuğum yok ki benim, teyzem."
Yaşlı kadın bilmiş bir şekilde gülümsedi. "Bazen yetişkinler de
masallara ihtiyaç duyar."
