Yoksulluk ayıp değil, bir gerçek. Sarhoşluğun erdem olmadığı ise daha büyük bir gerçek. Ama sefillik, sayın bayım, sefillik yüzkarasıdır. Yoksullukta yaradılıştan gelen soylu duygularınızı koruyabilirsiniz, sefillikte ise asla! Sefil bir kimseyi insanlar aralarından uzaklaştırmak için sopa kullanmazlar, süpürge ile süpürürler; onu daha çok aşağılama içindir bu ve hakları da yok değildir böyle davranmakta, çünkü sefilliğe düştüğünde kişioğlunun ilk kendisi hazır olmalıdır kendini aşağılamaya.
“Kınadığınız şey başınıza gelmedikçe ölmezsiniz” hadis-i şerifinin sırrını keşfetmeye bugün her zamankinden daha çok ihtiyacımız var.İntihar eden, bir ayıp veya kusur işleyen insanları kınamayalım.Unutmayalım, hikayemiz devam ediyor ve yarın başımıza nelerin geleceğini bilmiyoruz.
Çakma Sigara
Hayat her nesneyi boy boy sıraya düzer. Ne uzun kısanın yanında kalır, nede kısa uzuna ayak uydurur. Yaşlarda böyledir. Her birey yaşıtını gezer dolanır sonunda bulur. Çocuklar çocuklarla oynaşmayı, geçler gençlerle perdah atmayı, güreş tutmayı, olgun kişilikler ise kendi arasında laf tantanası yapmayı daha çok arzu eder. Bu uyumu kim bozarsa karanlık gecede gün gibi sırtarır. Tüm sırları dışa vurur. İşte bu konuşulur, bu söylenir her mekânda. Lafın değeri ağızdan çıkmadan bilinmeli, şaka karşıdakinin canını değil içini yakmayacak bir boyutlarda tutulmalı.
Köyümüzden hafız dayının yolu nasıl olduysa bizim Bötçenimlerin köyüne düşer. Amacı işini kısa zamanda görüp dönmektir. Lakin köyün meydanında bekleyen gençler hafız dayıyı bırakmaz. O da ister istemez üç beş dostla has muhabbet eyler. Mukallitlik buya arkadaşına sigara diye yutturmak için gürgen yosunu ve eşek gübresinden hazırladıkları çakma sigarayı hafız dayıya sunarlar. O da ortamdır, ayıp olmasın diye yakar bir tane ama manzarayı da çakar, bir yandan yandaki gençlere bir şey de diyemez, büyükleri de yanlarında diye…
...
Bötcenim Hikayeleri
Ahmet Öztek
Aile içinde cinsel eğitimin verilmesi şu aşamada ilk önerim. Çocuklar üç yaşından itibaren dünyaya nasıl geldiklerini merak etmeye ve sormaya başlıyor. En merak ettikleri de, bebek nasıl oluyor, kızların neden pipisi yok gibi sorular. İşte bu nokta da anne ve baba soruların yanıtlarını çok basit vermeli. Kesinlikle “Ayıp, sus bakayım!” gibi şeyler söylenmemeli.. Oysa çoğu anne baba “Ayıp, sus bakayım, nereden öğrendin sen bunu?” diyor. Eminim sizlerinde çevresinde vardır. Ama yanlış. Çocuğu korkutur, kendinizden uzaklaştırır ve başına böyle bir şey geldiğinde size anlatmasının yolunu kapatmış olursunuz. Her anne babanın anlatışı farklı olur, her çocuğun da anlayabileceği düzey farklıdır. Gördüğünüz gibi bunun bir formülü, bir reçetesi yok, yalnızca çocuk küçükken temel bilgiler verilmeye başlanmalı. Mesela biyoloji dersinde üremeyle ilgili eğitim verilmeli ve bu konu konuşulabilmeli. İyi ve kötü dokunma en azından ailede öğretilebilir. Ülkemiz de son yıllarda çocuklar cinsellikle çok erken yaşta, ergenlikte tanışıyorlar ve dolayısıyla cinsel yolla bulaşan hastalıklar aldı başını gidiyor. Korunmayı kimse bilmiyor. 15-16 yaşında korunmayı konuşmak meslek hayatımın başında hiç aklıma gelmezdi, çünkü bunlar yaşanmazdı.
Bir pazar gecesiydi. Dişlerimi fırçalamış pijamalarımı giymiş, yatmaya hazırlanıyordum. Tam yastığa başımı koymuştum ki; birden kalbimin zili çaldı. Dışarıdan belli belirsiz bir ses: "Müsait misiniz bu sıralar size aşık olmaya gelebilir miyim" diyordu. Neye uğradığımı şaşırmıştım. Hiçbir hazırlığım yokken; nereden çıkmıştı bu davetsiz misafir? Hem önceden haber vermiş olsaydı börek falan açardım. Şimdi ona kapıyı açsam ne ikram ederim? Evde yok numarası mı yapsam acaba? Hem sesimi çıkarmazsam aradığı aşkın bu kalpte olmadığını düşünüp geri döner. Off.... Ne vardı da hazılanmadım. Acaba ekmek ile su ikram etsem ayıp olurmu? Neden ayıp olsun canım. Misafir umduğunu değil, bulduğunu yaşar. Kapıdaki misafirimi çok da fazla bekletmemek için hemen kapıyı açtım. Ama o çoktan gitmişti......
Sensiz hayat benden vazgeçiyor...
Cık cık cık... Çok ayıp :D
Keops'un (Khufu) yaptırdığı piramide maddi kaynak sağlamak için kendi kızını fahişe olarak çalıştırdığı anlatılıyor.
Sayfa 242 - Say YayınlarıKitabı okudu
Elbette. Bugün de Orhan Pamuk yargılanıyor. Ne kadar ayıp. Sen demokrasi diyorsun, insan haklan diyorsun, düşünce özgürlüğü diyorsun, AB üyesi olmak için gayret sarfediyorsun ama ardından dışarıda en çok tanınan, en çok bilinen, en okunan yazarını bir sözünden dolayı yargılıyorsun.
Kitap böyle bitiyor..
Bizi tek başımıza bırakın, elimizden kitapları alın o saat şaşkına döner, ne yana gideceğimizi, kimden yana çıkacağımızı, kimi sevip, kimden nefret edeceğimizi bilemeyiz. İnsan olmak, yani gerçek, kendi vücuduna sahip, kanlı canlı bir insan olmak dahi bize güç geliyor; bundan utanıyor, ayıp sayıyor, bildik, genel anlamda insan olmaya çabalıyoruz hep. Aslında biz ölü doğmuş yaratıklarız; zaten çoktandır canlı olmayan babalardan dünyaya geliyoruz ve bundan da gittikçe daha çok hoşlanıyoruz
Nihal Y.Taluy
