Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Bazı kitapların kendi atmosferi vardır, okumaya başladığınız an o dünyanın içine girersiniz ve orada karakterle yaşamaya başlarsınız. O karakterlerin amacı amacınız, kederi kederiniz olur, kısacası karakter sanki sizmişsiniz gibi sizi etkiler. Okudukça sayfa sayfa ilerledikçe o dünyaya ait olup çıkarsınız ve o arık sizin bir parçanızdır. İşte Rüzgarın Adı da böyle bir kitaptı. Okurken hiç sıkılmıyorsunuz ve karşınıza her an bir sürpriz çıkabiliyor, kesin şöyle olur diye düşündüğünüz anda çok farklı bir şey oluyor.
Kvothe'yi çok sevdim, çok zeki, yetenekli ama çok şanslı olduğunu söyleyemem zekasını kullanışı ve olaylarla başa çıkış tarzı çok iyi. Spoiler vermeden yorum yapmak gerçekten çok zor neyse karakterleri çok başarılı buldum, normalde kız karakterleri pek sevmem biraz sinir bozucu oluyorlar ama Denna'yı sevdim, başarılı bir karakter.
Rüzgarın Adı'nda herkesin kendini bulabileceği bir yan var.
Patrick Rothfuss karakterleriyle, kurgusuyla ve anlatımıyla çok hoş bir kontrast oluşturmuş ve bizlere sunmuş e bize de okumak düşer. Kesinlikle çok iyi bir kitaptı.
Bilge Adamın Korkusunu okumak için çok sabırsızlanıyorum ama bitirip seriden ayrı kalmakta istemiyorum, arada kaldım.
Okuduğum en iyi kitablardandı.Anlatımı çok iyiydi ve okurken kendini kitabın içinde hissetmemiz mümkündü.İnşallah çok daha iyi kitablarla tekrardan karşımıza çıkarsınız. Eğer o kitabı dışarda okursanız hiç iyi olmaz çünkü sonu çok duygusal ve harikaydı Jojo Moyes'in ilk kez kitabını okudum ve çok etkilendim diğer kitaplarınızı merakla beklicem (After You)u çok merak ediyorum...
Hani canınız bir şey çeker, daha doğrusu tanımlayamadığınız bir şeyin eksikliğini hissedersiniz, buzdolabının kapağını açar, içeri bakar, bir şey almadan kapısını kapatırsınız. Sonra tekrar açar,bakar, kaparsınız. Sonra…
Kitapta birbirinden çok farklı konularda denemeler olsa da hepsi tek bir duyguyu anlatıyor : Eksiklik…
Denemelerin bana uygun bir tür olmadığını kendi kendime ispatlamaya doyamıyorum. (Montaigne de kimmiş ben Salah Birsel’den zevk almamışım. Seviyeye gel hanımmmmm.)
Kitap tamamen İstanbul kokuyor. Ama çoğu kez epey arka sokaklardan gelen rahatsız edici bir koku….
Zamanınız varsa, Şizofren Aşk’a Mektup’un hatırına, alın ucundan azıcık…
Neden elime geçen kitabı iki ay kadar erteledim diye kendimi suçlayıp duruyorum. Açıkçası bu yaptığım hayatla yüzleşmeyi ertelemek başka birşey değil. Her kelimesi, cümlesi sayamacağım kadar metaforlarla donatılmış kitap. Ve bu da her bir metaforu ayrı bir konu başlığı altında incelemelerle dolu olmasını gerektirir. Bana kalsa zaten kendimi tutamayıp kendimce çıkarsadığım tespitleri yazarak kitabın içeriğini afişe etmek :). Ki kitaba kendinizden parça yüklemezseniz okuduğunuzun hakkını veremezsiniz bu da yetersiz kalırdı her halükarda. Bu sebeble mutlaka mutlaka mutlaka okuyun, kendinize çok şey katarsınız.
Çok kapsamlı bir kitap, evet yazar Stalin dönemine istinaden yazmış ama bu demek değildir ki ona göre okunmalıdır. Bence sadece o odağa bakılıp okunması kitaba yapılan büyük bir hakaret. Sadece devlet yapılanmaları değil, insanın bulunduğu insana dair her şeyden imajlar söz konusu. En güzeli de su gibi anlatımında düşünce denizlerine kendinizi kaptırmanız ve düşünce denizlerinde kendi yaşanmışlıklarınızı bulup, elinizi daldırarak çıkarıp, kitabın içeriği doğrultusunda bağlantı kurmak, bunu da yaparsanız artık sizden mutlusu yoktur
Bazı kitaplar vardır okuduğunuzda bir anda kahramanın dünyasına girer, onunla beraber yolculuğa çıkarsınız...Acısını, heyecanını, trajedisini, hayallerini yaşarsınız.
Bu kitapta en çok da Afganistan Coğrafyası acılarını, iç savaşı, Taliban'ı görürsünüz.Keşke masmavi gökyüzü altına insanlar sığabilse hayatları çalınmasa dersiniz.Biraz da sulu göz iseniz ağlayacağınız kesin...
Hani cok sevdiginiz, cok baglandiginiz bazi diziler olur, kendi icinizden birileri gibi hissedersiniz. Onu izlerken duygulanirsiniz, kizarsiniz, huzunlenirsiniz. İste bu kitap da benim icin oyle oldu. Kelimelerle tarif etmem zor bu hissi ama zamaninda, ornek vermek gerekirse, "Friends" adli diziyi izleyenler beni cok iyi anlayacaktir.
Umarim bir gun Notr Dame Kilisesi'ne gitmek nasip olur. Orada bu kitabi birebir yasamayi, her zerresini, her cumlesini o kiliseye bakarak hatirlamayi oyle cok isterdim ki.
