Kolay zanaat değildir uyumak: bunun için gün boyunca uyanık kalmak gerekir.
İnsan denilen yaratığın zihninde yer etmiş olan; kendi renginin, inancının ve siyasetinin en doğrusu, en iyisi olduğuna ve dünyanın dört bir yanına dağılmış diğer tüm insanların kendisinden daha talihsiz konumlara sahip olduğuna inanmasını sağlayan o yaygın dar görüşlülük, Ruth’da da vardı.
Nedenini bilmeden kendini çok mutlu hissettiği günler oluyordu. Yaşamaktan,nefes almaktan mutlu oluyordu böyle günlerde. Tüm varlığı adeta gün ışığıyla,renklerle,kokularla,güneyde geçen harika bir günün sıcacık havasıyla bütünleşiyordu. Böyle zamanlarda tek başına,bilmediği,yabancı yerlerde dolaşmayı seviyordu. Düş kurup uyuyacak pek çok güneşli köşe keşfetmişti. Düş kurmak,yalnız olmak,rahatsız edilmemek iyi geliyordu ona.
Nedensiz yere mutsuz olduğu günler vardı sonra; sevinmeye de, üzülmeye de değmezdi sanki hiçbir şey için,yaşamak yada ölmek fark etmezdi. Hayat tuhaf ve korkunç bir kargaşa,insanlarsa kaçınılmaz yok oluşa doğru körlemesine ilerlemeye uğraşan kurtçuklar gibi görünürdü gözüne. Böyle günlerde çalışamaz,kalp atışlarını hızlandıracak düşler kurup içini ısıtamazdı.
Sayfa 95
