İnsanları anlamak zaman alıyor çünkü onlar kendilerini anlamıyorlar.
Allah bunca rengi niye yaratmış? Alem bir boya dükkanı mıdır? Hayat bir tuhafiye dükkanı mıdır? Evet, renkler olmasaydı bu cahil bakışlar ve kör gözler hiçbir şeyi göremezlerdi. Onların bir şeyin varlığını anlamsı için o şeyin bir renge bürünmesi lazım . Eşyaları ayırt etmek için farklı renkler olması lazım .Neden gölgeyi tanıyorlar ? Çünkü kenarında aydınlık var . Onu bu gözler algılıyorlar,görüyorlar . Ama neden geceyi tanımıyorlar? Derinliğini ,sevgisini,ünsiyetini,okşamasını,iyiliğini ve güzelliğini anlamıyorlar?
Çünkü bu bakışlar için diğer renkler izah ve açıklama yapmıyor, bir şey öğretmiyor. Neden bu gözler karanlıkta bir şey göremiyor? Çünkü renkler gitmiş. Bunlar renk olmazsa hiçbir şeyi tanıyamazlar, göremezler. Bunlar için kömür,bulutlardan daha gerçektir, çünkü siyahtır. 
Ali Şeriati
İnsanları anlamak zaman alıyor çünkü onlar kendilerini anlamıyorlar.
Tanpınar’ın bir sözü geliyor aklıma; “Öyle insanlar vardır ki bir ömür boyu kendileriyle yaşarlar ama hiç kendileriyle karşılaşmazlar. “ Beklenti hep başkalarından olunca, tanıma arzusu hep başkalarını olunca bilemiyoruz kendimizi, döneniyoruz özümüze. Keşfedilmemiş, fakat hasretle keşfi bekleyen bir çocuk gibi siniyoruz içimize. “Beni dinlemiyorlar, beni anlamıyorlar, beni sevmiyorlar…” ‘Heeey! duysanıza beni, görsenize şu çoçuğu’ diyerek inliyor, iniltimizin duyulmasını bekliyoruz.
Sahi kimden ne bekliyoruz, nasıl bir fedakarlık, vefakarlık algımız var oluyor ki? Afedersiniz, beklentimiz diyecektim! Çünkü biz âdemiler potansiyelimiz olan hayrı bile karşı taraf göstermediği müddetçe sunmuyor “ Banane canım, o aramadı, o sormadı, o beni sevmedi ki neden hep ben” diyerek kendimizi iyilikten mahrum ediyoruz.
Kendimiz kelimesinin altını çiziyor ve ekliyorum; unutmamak lazım iyilik evvela kişinin kendine yaptığı, kendi özüne biçtiği değerdir. Aslında insan iyilik yaptıkça iyileşir, bekleyene beklediğini sundukça, bekledikleri kendisine sunulacaktır…Tefecilik için değilde Allah rızası için yaptığımız iyiliklerimiz bol olsun, dolsun taşsın. Eğerli, çünkülü değilde ‘her şeye rağmen’ sevenlerden olmak temennisiyle.🖤
Garipler Mahallesi
"Merhaba. Bu mahallede Fadime Nene diye birisi varmış. Onu arıyorum."
" Fadime Nene'yi hiç duymadım ama az ileride Ayşe Teyze var." diyor sokakta karşılaştığım adam. Teşekkür edip yanından uzaklaşıyorum. Ben ona Fadime Nene'yi soruyorum, o bana Ayşe Teyze var, diyor. Bu, "Buralarda eczane var mı?" sorusuna,
