Dağ Başını Duman Almış!
Yıl 1919… Ülke işgal altındaydı!
19 Mayıs’ta Samsun’a çıkan Mustafa Kemal, İngilizlerin istediği gibi çalışmasına izin vermeyeceklerini gördü… Anadolu içlerine doğru ilerlemeye karar verdi.
İlk durak Havza olacaktı.
Yâverinden, hemen bir otomobil bulunmasını istedi.
Araştırıldı, soruşturuldu… Sonunda, Benz
http://www.ataturkdevrimleri.com/yazi-1334-dag-basini-duman-almis.htmlKitabı okuyacak
Ali Ulvi Elöve
Dağ başını duman almış
Gümüş dere durmaz akar
Güneş ufuktan şimdi doğar
Yürüyelim arkadaşlar
Sesimizi yer, gök, su dinlesin
Sert adımlarla her yer inlesin
Bu gök, deniz nerede var
Nerede bu dağlar, taşlar
Bu ağaçlar, dağlar kuşlar
Yürüyelim arkadaşlar
Sesimizi yer, gök, su dinlesin
Sert adımlarla her yer inlesin
Sayfa 538 - Bilgi Yayınevi
Pencere kenarındaki koltuğa oturdu. Vapurda bir kıyamettir koptu. Gençler hep bir ağızdan ‘’Dağ başını duman almış - Gümüş dere durmaz akar’’ türküsünü söylüyorlardı. Atatürk mırıldandı:
— Bu bayramlar ve yarınlar sizindir, güle güle... dedi ve gözyaşları ile ölüm yatağına döndü.
"Baltalar elimizde, uzun ip belimizde, biz gideriz ormana hey ormana " şarkısını söyleyen çocuklar, şimdi büyüdüler. Büyüdüler ve baltalarını gömmediler. Büyüdüler ve uzun ipleriyle birbirlerini asmaya kalkıştılar. Şimdi çıplak tepelerden, "Dağ başını duman almış," şarkıları yükseliyor. Herkes yürüse de güneş ufuktan bir türlü doğmuyor.
Sayfa 91Kitabı okudu
Hayatta olduğu son bayram, 1938'in Cumhuriyet Bayram'ı gecesi Dolmabahçe'de hasta yatıyordu...oysa Ankara'ya gitmeyi; son kez olsun Cumhuriyet Bayramı'nı kutlamayı, yetiştirdiği Türk gençliği ile gurur duymayı ne kadar çok istemişti... vedalaşamamanın verdiği derin ızdırapla, belki uykuya daldığı bir anda; Boğaziçi vapurlarından birini tutan, Dolmabahçe rıhtımına yanaşıp, kurtarıcılarını görmek isteyen Türk gençlerinin haykırışlarını duyuverdi. Kederli gözleri aniden sevinçten parlamıştı. Hasta yatağından yavaşça doğrulup, hastalığın da verdiği acı ile kesik kesik konuşarak pencereye gitmek istediğini anlattı. Kollarına girdiler. Pencere kenarındaki koltuğa oturttular...O an, vapurda bir kıyamettir koptu. Gençler hep bir ağızdan "Dağ başını duman almış..." marşını söylüyorlardı... Kim bilir bu mazara karşısında ne düşünmüştü...belki 1919'un 19 Mayıs'ının karanlık günlerinde bir güneş gibi doğduğu, Samsun'dan Havza'ya gür ve insanın ruhunu okşayan o güzel sesiyle "Dağ başını duman almış" dizelerini söyleye söyleye yürüyerek yol aldığı günler gözleri önünden bir film şeridi gibi geçmişti. Nemli gözlerle son defa bakmıştı gençlere; "Bu bayramlar ve yarınlar sizindir...Güle Güle çocuklar..." diyerek yatağına dönmüştü... Türk gençliğiyle o gün vedalaşıp helallaşmıştı...
Evet, Bu Bayramlar ve Yarınlar biz Türk Gençliği'nindir.
19 Mayıs Atatürk'ümüzü Anma, Gençlik ve Spor Bayramımız kutlu olsun..
19 Mayıs Atatürk'ü Anma, Gençlik ve Spor Bayramı Kutlu Olsun...
"Yıl 1919… Ülke işgal altındaydı!
19 Mayıs’ta Samsun’a çıkan Mustafa Kemal, İngilizlerin
istediği gibi çalışmasına izin vermeyeceklerini gördü…
Anadolu içlerine doğru ilerlemeye karar verdi.
İlk durak Havza olacaktı.
Yâverinden, hemen bir otomobil bulunmasını istedi.
Araştırıldı, soruşturuldu…
Sonunda, Benz marka, çok eski bir
Sayfa 60 - Bateş Yayınları - 1980
Dağ Başını Duman Almış!
Yıl 1919... Ülke işgal altındaydı!
19 Mayıs’ta Samsun’a çıkan Mustafa Kemal, İngilizlerin
istediği gibi çalışmasına izin vermeyeceklerini gördü...
Anadolu içlerine doğru ilerlemeye karar verdi.
İlk durak Havza olacaktı.
Yâverinden, hemen bir otomobil bulunmasını istedi.
Araştırıldı, soruşturuldu...
Sonunda, Benz marka, çok eski bir
Sayfa 11 - Can Çocuk-Can Sanat Yayınları / Çağdaş Türk Edebiyatı - Belgesel Öyküler / 1.Basım:2009 27.Basım:2014
Şimdi çıplak tepelerden, "Dağ başını duman almış. " şarkıları yükseliyor. Herkes yürüse de güneş ufuktan bir türlü doğmuyor.
Sayfa 91
Hiçbir şey olmazsa sabah olur...
Gönülden gönüle bir yol bulunur.
Hasreti çekerken derviş olunur.
Sabır âleminin taşı çatlarsa,
Taşı yabana atma, saray kurulur.
Himmet eylerse yaratan saf saf üstüne,
Safların en üstünde divan kurulur.
Gönül âleminden sual olanda,
Gönül ehli kapısında köle olunur.
Dağ başını duman almış, çökmüşse gece.
Vücutlar yorulmuş, akıl duygulara pranga olur.
Sal kendini döşeğe yatıp uyuyalım,
Hiçbir şey olmazsa, bak sabah olur…
Necmettin Özgürsoy